ZONDER RIJBEWIJS KOM JE DE HEMEL NIET IN!  
Ik kan me eerlijk gezegd het uiterlijk van die goede man niet eens meer voor de geest halen. Maar ja wat wil je, ik schrijf nu over een ontmoeting in 1953. Alleen diens ogen herinner ik me nog als de dag van gisteren. Hij had van die stralende, ik zou bijna zeggen lieve ogen... Jozef was nauwelijks een jaar geleden, geheel onverwachts overgegaan. En op dat moment had ik van het bestaan van die man waar ik het net over had niet eens gehoord. Het laatste gesprek met Jozef zal mij trouwens om meer dan één reden altijd bij blijven. Ik vertelde hem toen dat ik op het punt stond om met mijn vrouw en zoontje naar mijn geboorteland Amerika te emigreren. Ik had mijn baan bij de krant waarvoor ik werkte al opgezegd, de overtocht op de ,,Statendam'' geboekt en vrijwel al mijn hebben en houden intussen bij stukjes en beetjes verkocht of weggegeven. Jozef keek mij toen, tegen zijn gewoonte in, langere tijd doordringend aan. Hij deed dit vrijwel bij niemand. ,,Ik zie dan teveel en met die kennis wil ik mij niet belasten'' luidde zijn verklaring toen iemand hem eens hierover aansprak, want je kreeg bij Jozef vaak het gevoel dat hij je niet eens zag stáán... Maar deze keer week hij van zijn gewoonte af. ,,Zo zo... ga jij naar Amerika?'' Ik kreeg bij deze, voor mijn gevoel merkwaardig gerekte zin, een raar gevoel in mijn maagstreek maar dacht er toen verder niet over na. Een warme handdruk was het laatste wat ik mij nog van deze helaas laatste ontmoeting met Jozef, kort voor diens dood op Aarde herinner. En nauwelijks een jaar hierna ontmoette ik deze man met die stralende ogen. Maar niet in Fort Worth in Texas waar ik feitelijk op dat moment met mijn gezin had moeten zitten maar in m'n eentje in Davos in Zwitserland; om precies te zijn: In het Nederlands sanatorium! Tijdens de vereiste medische keuring om tot Amerika te worden toegelaten toonden röntgenfoto's aan dat mijn longen waren aangetast. Een gevolg van mijn ruim vierjarig verblijf in Hitler's concentratiekampen. Pas nadat ik genezen zou zijn verklaard zou ik mijn emigratieplannen mogen verwezenlijken maar ook dát is allemaal heel anders verlopen.

Ik vraag mij nog steeds af wat Jozef tijdens die paar seconden oogcontact heeft waargenomen! In Davos kreeg ik het gebruikelijke vragenformulier onder mijn neus geschoven. Daarin werd onder meer geïnformeerd naar mijn godsdienst. Voordat ik het goed besefte had ik ,,vrijdenker'' ingevuld. Dan laten ze je tenminste met rust, zo dacht ik. En enkele dagen hierna stond ineens die meneer met die bijzondere ogen aan mijn bed... Het bleek een dominee te zijn. Overigens een bijzonder innemende man. Na een kort onderhoud viel ik al door de mand. U lijkt mij alles behalve een vrijdenker te zijn. U hebt alleen vrije opvattingen over het geloof, of vergis ik mij daarin? ,,Neen,'' luidde mijn antwoord. U hebt dit goed aangevoeld. Ik heb het woord ,,vrijdenker'' alleen gebruikt om dat ik eerlijk gezegd geen zin had om klerikaal bezoek aan mijn bed te krijgen want daar staat mijn hoofd op dit moment helemáál niet naar...u zult dit hopelijk niet als een onbeleefdheid tegenover u persoonlijk opvatten? Dominee X, zo zal ik hem maar noemen, keek mij vriendelijk  glimlachend aan. Zijn glimlach had op mij een effect alsof de zon door de wolken heen brak en ik kreeg het gevoel dat ik onder andere omstandigheden dolgraag met deze man bevriend zou willen zijn. Vanzelfsprekend begrijp ik uw beweegreden en ik zal deze dan ook zeker respecteren en u niet lastig val1en. Maar als u zich ooit wat verlaten voelt - en dat komt hier vaak voor - en u hebt gewoon zin in een babbeltje, niet over geloofskwesties dat beloof ik, zei hij en voegde met een ondeugende knipoog hieraan toe tenzij u dit ZELF zou willen, dan sta ik te allen tijde te uwer beschikking. Ik houd hier elke zondagmorgen een korte dienst voor de patiënten. Als u zich ooit verveelt of u wilt er gewoon 'n keer uit, bent u van harte welkom. Dominee X keek me nog even onderzoekend aan. Ik zag uit uw stukken dat u journalist bent. Een interessant beroep! Kan er mee door luidde mijn bewust kort gehouden antwoord. Welnu, vervelen zou ik me hier beslist niet. Voor mijn vertrek uit Nederland had ik een behoorlijk aantal artikelen bij ,,De Europese Heraut'' in Heemstede achtergelaten en ik was van plan ook hier met schrijven door te gaan onder mijn schuilnaam Sinclair Weston. Samen met Marja Radjani en B.v.Baden (alias Paul Schreiber) zou ik kopij leveren voor de Heraut. En dat deze krant hier door de patiënten zou worden gelezen, daar zou ik persoonlijk zorg voor dragen! Al enkele weken na mijn onderhoud met dominee X arriveerde de eerste Heraut in het sanatorium die in no time van zaal tot zaal ging circuleren. Als ik hieraan terugdenk dan beleef ik opnieuw dat kostelijke gevoel dat mij overkwam toen ik de allereerste Heraut aan mijn medepatiënt overhandigde met de provocerende woorden: Moet je nou eens lezen wat hier allemaal voor onzin instaat...  

Ik wilde aldus discussies onder de patiënten uitlokken in de hoop dat er tenminste één onder zou zijn die tegen mijn afbrekend commentaar in zou gaan. En jawel hoor, mijn tactiek werkte. Op een goede dag stormde een klein broodmager kereltje met een gebogen rug en een rood hoofd mijn kamer binnen die als een gek tegen me tekeer ging omdat ik artikelen stond af te kraken waar ik kennelijk geen barst van snapte! Dat kereltje, ik schatte hem niet ouder dan 24 jaar, bezat het juiste gevoel voor de leer en kon ook akelig logisch denken. Hij stelde zich voor als IJsbrand. Ik liet mij dan ook na bepaalde tijd ,,hard tegenstribbelen,, door IJsbrand ,,omturnen'' . Nu waren er twee actieve krachten in het sanatorium die aan het werk gingen. Niemand zou ooit op de gedachte komen dat Sinclair Weston zelf in hun midden actief was en zelfs hiervandaan artikelen aan het schrijven was voor de Heraut. Zo nu en dan viel ik eigen of andere artikelen aan om nieuwe - veelal verhitte - discussies uit te lokken. Dit was een onvergetelijke tijd die ik voor geen goud had willen missen. En het leverde nog resultaat op ook! Vaak leverde in het sanatorium de Heraut het gesprek van de dag! En de omschakeling naar de boeken van Jozef Rulof, die ik ,,toevallig'' bij me had was de volgende stap! Vooral IJsbrand, die al lopend patiënt was, bezocht zaal na zaal en stond als een bezield - zij het niet bepaald pedagogisch begiftigd leraar voor zijn klas zijn ,,discipelen'' te prijzen of de patiënten die ongevoelig voor zijn betoog bleken voor stomme hufters uit te maken. Ik deed vergeefse pogingen om hem erop te wijzen dat deze materie met gevoel en niet met een knuppel moest worden gedoceerd maar ving bot. Ik ken die lui langer en beter dan jij, luidde zijn repliek. Het lange liggen hier heeft hun hersens verweekt en de enige manier om nog iets in de koppen van die gasten te krijgen is om ze een flinke astrale dreun tegen hun apathische harsens te verkopen! Overigens begrijp ik niet waar jij over zeurt want jij snapte er in het begin ook geen ene moer van voordat IK je onderhanden nam of ben je dat al weer vergeten?' Ik stond met mijn mond vol tanden. Achteraf gezien was mijn tactiek kennelijk toch niet zo bijster slim geweest! Tja, in zo'n kleine gemeenschap als die van het Nederlands sanatorium konden deze activiteiten natuurlijk niet onopgemerkt blijven: Op een goede dag stond dan ook dominee X naast mijn bed. En onder zijn arm hield hij een Europese Heraut geklemd met een aan mij geadresseerde wikkel eromheen. Na een hartelijke begroeting en na belangstellend te hebben geïnformeerd hoe het met mijn gezondheid ging haalde hij de Heraut onder zijn arm vandaan. U bent geabonneerd op dit blad? Jawel, antwoordde ik geforceerd opgewekt. De artikelen hierin vormen hier vaak het gesprek van de dag! U  hebt er mij indertijd op gewezen dat je je hier vaak heel eenzaam, kunt voelen en deze krant brengt tenminste heel wat leven in de brouwerij! Maar wellicht een verkeerd soort leven? Dat betwijfel ik sterk, dominee. Ik en met mij vele medepatiënten gaan hoe langer hoe meer naar de Heraut uitzien! Hebt u het blad eigenlijk zelf wel onbevooroordeeld gelezen? De dominee keek mij glimlachend aan. Wis en waarachtig wel en gelooft u mij: Er is niets nieuws onder de zon. Ik heb tijdens mijn studie soortgelijke vertelsels tezamen met honderden andere moeten lezen en ik wil er best met u eens over babbelen als u daar zin in hebt. Waarom komt u niet eens zondagmorgen mijn dienst bijwonen.

Geheel vrijblijvend uiteraard! Wie weet zal het u meevallen, zei hij vriendelijk glimlachend en voegde hieraan toe: En na afloop kunt u bij mij gezellig een kopje koffie komen drinken en kunnen wij over die Europese Heraut van gedachten wisselen. O.K., zei ik. Volgende zondagmorgen ben ik van de partij! Ik had op dat moment weinig kopij in portefeuille en kon best wat inspiratie gebruiken. Wie weet zou ik tijdens de dienst of tijdens het onderhoud met die dominee iets te horen krijgen wat voor een artikel in de Heraut kon dienen. Ook had ik intussen gehoord dat deze dominee Doctor in de theologie was. En dat was voor mij op zich al een uitdaging. Jozef had eens in een overmoedige bui tegen zijn adepten gezegd: Ik zal professoren van jullie maken. Nou dat is hem zover mij bekend nooit gelukt want elke confrontatie, tenminste met Jozef zelf, eindigde altijd in een voor ons verpletterende nederlaag. Overigens was dat de enige voorspelling van Jozef die niet is uitgekomen! Maar om degens te kruisen met een theoloog was een kans die ik niet onbenut wilde laten...Het kleine pittoreske kapelletje puilde uit van de patiënten. De meesten gezeten op smalle houten bankjes en enkelen geheel achterin in hun eigen bed op wielen. De dominee stond achter een ruwhouten kansel geduldig te wachten totdat het geroezemoes was verstomd en verwelkomde met warme stem zijn kudde.Ik moet toegeven dat de hedendaagse wijze waarmee hij met het geloof omging mij alleszins beviel. Er was  geen sprake van gepreek of hoogdravende gewichtigdoenerij. Ook dogma's werden vermeden. Hij behandelde doodgewone onderwerpen, hield zich soms bezig met het ziekteproces van een patiënt of stond stil bij het overlijden van een patiënt. Uiteraard besprak hij ook gebeurtenissen uit het leven van Jezus, maar ook dat deed hij op een wijze die vrijwel iedereen moest boeien. De eerste indruk die ik van hem had gekregen bleek de juiste te zijn. Het was een man die zeer veel warmte uitstraalde en liefde en begrip had voor zijn medemens. Ik stelde mij voor dat ,,Priester X'' die Józef beschreef in zijn boek ,,Zij die terugkeerden uit de dood'' ook iemand zoals deze dominee geweest moest zijn. Een mens die al op Aarde afstemming had op de derde lichtsfeer! Eens, zo vertelde onze dominee, heb ook ik aan het bestaan van God getwijfeld! Dat gebeurde een aantal jaren geleden. Ik was op die dag in mijn studeerkamer bezig de preek voor de volgende zondagmorgen voor te bereiden. Toen ik door de grote openslaande deuren plotseling mijn tuin inkeek zag ik mijn vijfjarig dochtertje achterover van de schommel vallen. Haar nekje bleek gebroken... Toen hij ons over dit verschrikkelijk voorval vertelde zag ik dat zijn ogen vochtig waren.Ondanks mijn gevoelens van medelijden flitste het door me heen: Nu ga je in de fout! Als dit het dochtertje van je buurman was overkomen dan was die twijfel in God niet bij je opgekomen! Kort hierna zaten de dominee en ik tegenover elkaar in diens kleine maar sfeervolle huiskamer. De huishoudster had ons zojuist koffie ingeschonken en ik zag dat in de asbak op het kleine tafeltje naast zijn stoel nog een half opgerookte sigaar lag. De dominee volgde mijn blik. Ja ik bezondig me wel eens aan een sigaartje zei hij, maar ik zal nu niet roken want dat zou een slecht voorbeeld geven. En het is beter dat u niet aan rook wordt blootgesteld ! Ik kon een grijns niet onderdrukken.

U moest eens weten wat er allemaal afgerookt wordt onder de patiënten. De dominee keek mij ernstig aan. Dacht u dat de heren doktoren en verpleegsters hier geen weet van hebben? Maar u snapt zeker wel dat u van MIJ geen rookgerei krijgt! Hoe beviel u overigens deze ochtend?, schakelde hij diplomatiek op een neutraler onderwerp over. Verbaasde het u niet toen u hoorde dat ook een dominee van zijn geloof af kan vallen? Wat u hebt meegemaakt, lijkt mij het ergste wat een ouder kan overkomen. Uw reactie op dat moment was gewoon puur menselijk, luidde mijn antwoord. Ik had vrijwel ogenblikkelijk na mijn spontane innerlijke kritiek besloten om deze reine ziel niet te kwetsen met een botte of ongevoelige opmerking. Zullen we dan gaan praten over de, hoe heet ie ook weer, de Europese Heraut? Heel graag. Ik ben uiterst benieuwd hoe een Doctor in de theologie hierover oordeelt en of er misschien toch geen dingen in staan die u bevallen... Dit was van mijn kant bewuste provocatie. De reactie liet dan ook niet op zich wachten. De dominee keek mij welwillend aan. Weer voelde ik die warme uitstraling van deze man. Waren alle mensen maar zo, dacht ik bij mezelf, dan leefde je op Aarde al in het paradijs! Dat is gauw verteld, gromde hij. Mij bevalt hoegenaamd NIETS aan dat blad. Alle mogelijke Oosterse mystiek en reïncarnatie bijgeloof is hier door elkaar gehutseld samen met moderne Westerse filosofieën zoals die van Rudolf Steiner en Henri Bergson. Ook spiritisme, kennelijk afkomstig uit de koker van Blavatsky, proef ik hierin. En het geheel heeft men tenslotte geënt op hypothesen gebaseerd op de evolutietheorie van Darwin. Maar het allerergste vind ik nog dat de naam van Christus wordt misbruikt om deze geestelijke hutspot aan de man te brengen en de lezer zodoende ernstig te misleiden! Tegenover mij zat wel iemand die zich niet gemakkelijk van zijn stuk zou laten brengen. Maar dat was ik zelf ook niet van plan! Op welke wijze wordt de naam van Jezus misbruikt, dominee? Op de allereerste plaats door spiritisme te verbinden met Zijn Heilig leven... Pardon, dominee. Geen spiritisme maar spiritualisme! Jezus heeft door Zijn engelen deze boodschappen aan de aardse mens doorgegeven en de laatste schakel, namelijk die op Aarde, moest uiteraard een aards mens zijn. In wezen is dit indertijd ook met de Bijbel zo gegaan al veronderstelt de kerk dat die ontvangen boodschappen allen van God afkomstig waren.  En u denkt dat dit niet zo was? Jezus kennelijk evenmin want Hij heeft de wrede en wraakzuchtige God van het Oude Testament vervangen door een God van Liefde. De dominee leek even in gedachten. Ik maakte gebruik van deze pauze en vroeg: Hebt u ooit van Jozef Rulof gehoord, dominee? Neen, nooit, wie is dat? Dat was de laatste schakel op Aarde. Een landgenoot van ons die vorig jaar is overleden. Hij was het medium voor de ,,Eeuw van Christus''. De dominee keek mij met opgetrokken wenkbrauwen aan. Ik vrees dat ik hierover nooit iets heb vernomen. Maar gaat u alstublieft verder. ,,De Eeuw van Christus'' is tijdens de laatste wereldoorlog ingegaan, toen de mensheid voor het eerst in haar bestaan in meerderheid voor het Goede had gekozen.

Eerder wilde Jezus dit tijdperk niet laten ingaan. Eerst moest deze verschrikkelijke oorlog worden uitgevochten. Eerst moest de beslissing vallen. Deze wereldoorlog was de ultieme confrontatie tussen Goed en Kwaad, tussen Licht en Duisternis. Iedereen op Aarde maar tevens aan Gene Zijde was hierbij betrokken. Ieder wezen zou kleur moeten bekennen en niemand kon aan de kant blijven staan. De hellen stroomden leeg om de demonische leiders op Aarde te leiden en te inspireren in hun vernietigende taak. Maar ook de Engelen mengden zich in deze strijd en leidden en ondersteunden de aardse leiders die zich voor het Goede openstelden. Daarom was deze oorlog van kosmische betekenis. In deze beslissende strijd heeft het Goede uiteindelijk overwonnen en het kwaad definitief teruggedrongen. Het kwaad heeft niet langer de opperhand. Het is weliswaar nog steeds actief en er zullen nog vele oorlogen volgen voordat het van de aardbodem zal zijn verdwenen maar het zal nooit meer de macht in handen krijgen om een nieuwe wereldbrand te ontketenen. De Eeuw van Christus staat hier borg voor. En u gelooft dat Christus en Zijn Engelen zich met deze afbraak hebben bemoeid? Dat was onvermijdelijk. Christus en Zijn engelen konden niet toelaten dat de Aarde aan demonen zou worden overgeleverd; dat alle hogere verworvenheden die het mensdom zich door de eeuwen heen moeizaam had eigengemaakt teniet zouden worden gedaan. Zelfs Hitler en Stalin hebben toegegeven dat zij zich, zoals zij dit noemden, door de ,,voorzienigheid'' hebben laten leiden en ook Churchill consulteerde en gehoorzaamde zijn innerlijke raadgever.Dus waren deze leiders allen mediamiek? Zij waren te bereiken, Ja. En bezat Jozef Rulof eveneens deze mediamieke gaven? Inderdaad. Maar diens spirituele gaven vielen onder een geheel andere orde en zijn op geen enkele wijze hiermee te vergelijken. Door zijn bijzondere spirituele eigenschappen en zuiverheid kon hij Gene Zijde dienen en kon als instrument worden gebruikt om de hemelse boodschappen die door de Universiteit van Christus werden doorgegeven voor de mensheid vast leggen. Meer dan 20 boeken werden via Jozef Rulof door engelen vanuit het hiernamaals in opdracht van Jezus aan de mensheid geschonken. En de ,,Europese Heraut'' vertolkt de mening van Jezus en Diens Engelen? De artikelen in dit blad zijn gebaseerd op de geestelijke wetenschap. Ja. Waarom is Christus zelf niet op Aarde afgedaald om ons deze Geestelijke Wetenschap te brengen? Om opnieuw te worden verguisd of vermoord? Maar ik begrijp nog steeds niet wat voor nut het voor de mens op Aarde heeft om te weten hoe alles in het hiernamaals in elkaar steekt. Wij mensen moeten niet trachten de mystiek van God en Diens schepping te begrijpen. Daar zijn wij niet toe in staat.

Dat merken wij wel als het zover is. Bovendien wordt hij door die kennis een beter of gelukkiger mens? Deze boeken, dominee, hebben ontzagwekkend veel nut anders hadden wij deze niet ontvangen. Zij helpen de mens om zijn leven en lot te begrijpen en te dragen en wijzen hem zonder omwegen de weg naar God. Zij leren hem vele fouten te vermijden en besparen hem veel leed. Zij ontnemen hem de angst voor het sterven en bewijzen hem dat er geen dood is maar alleen eeuwig leven. Dat er geen brandende hellen bestaan waarin hij eeuwig zou moeten lijden maar dat voor elk en ieder mens een glorieuze toekomst is weggelegd. Dat er geen God is Die straft en veroordeelt maar dat er slechts een God van Liefde is. Ik pauzeerde even en vervolgde: En deze geestelijke steun kunt u de mensen van uw gemeente nu niet bieden, al bent u nog zo'n hoogstaand mens, omdat u hier zelf nog geen kennis van bezit en nog teveel verstrikt bent in de dogma's van uw kerk! Mede hierdoor zullen deze in deze eeuw leeglopen want de mens wil een antwoord hebben op zijn vele vragen en niet worden afgescheept met drogredenen zoals ,,De weg des Heren is ondoorgrondelijk''. Gods wegen zijn allerminst ondoorgrondelijk. Er zijn antwoorden, concrete antwoorden, overal op. En hier heeft de mens in de Eeuw van Christus recht op! Maar wordt hij daardoor een beter en gelukkiger mens? Daar heb ik nog steeds geen antwoord op gekregen! Als deze geen lering trekt uit de geestelijke wetenschap en door blijft gaan met zijn oude leventje natuurlijk niet. Een beter mens word je niet door boeken te lezen of in de kerk te blijven zitten. De dominee keek mij onderzoekend aan. Voelt u zich een beter en gelukkiger mens geworden door deze Geestelijke Wetenschap? Ik voel mij wel heel erg gesterkt door deze wetenschap omdat ik al mijn twijfels ben kwijtgeraakt. Ik begrijp en accepteer nu tegenslagen en ben niet langer in opstand met God. Bovendien heb ik geen angst meer voor de dood omdat ik weet dat ook mij een glorieuze toekomst wacht.. Mijn gastheer keek mij glimlachend aan. U ontwijkt nog steeds mijn vraag. Voelt u zich hierdoor een beter en gelukkiger mens? Welnu, dan krijgt u hierbij mijn antwoord: Niet beter of gelukkiger dan de gemiddelde  kerkganger. En hoe komt dat, denkt u? Dat komt omdat ik nog steeds volop bezig ben mijn vele tekortkomingen te overwinnen. En dat gaat niet van de ene dag op de andere. Dat kost tijd en daar moet je heel veel moeite voor doen. Dat geldt overigens voor ieder mens, dus ook voor iedere kerkganger. Het leven bestaat uit vallen en opstaan. Maar het allerbelangrijkste dat de ,,Eeuw van Christus'' en als gevolg daarvan de geestelijke wetenschap voor mij heeft gedaan is om mij een basis voor het leven te verschaffen waar ik niet meer buiten zou kunnen. Het zou voor mij gewoon ondenkbaar zijn om zonder deze basis verder te leven. Ik weet ook zeker dat vrijwel alle mensen die door deze geestelijke wetenschap zijn aangeraakt er precies zo over denken. Deze Goddelijke wijsheid is een deel van ons zelf  geworden waar wij nooit meer buiten zullen kunnen. Wij kunnen hier nooit meer omheen. Of wij nu mede hierdoor heiligen zijn geworden of nog steeds dezelfde ellendelingen zijn gebleven als voorheen doet in wezen niet ter zake. Voor heiligen zijn de boeken trouwens niet geschreven, die hebben ze het minst nodig! Van belang is dat wij beseffen dat wij in een overgangsstadium zitten, in een fase van ontwikkeling, een fase van evolutie en ontwaking, die voor ieder van ons anders is. Dat hangt onder meer samen met onze vorige levens. Voor de één zal de weg naar het licht kort zijn en voor de ander lang. Wat wij allen wel gemeen hebben is dat wij WETEN hoe de uiteindelijke uitkomst zal zijn. Tijd speelt in de eeuwigheid geen rol. De dominee keek mij ernstig aan. Voor u is dit kennelijk niet zo maar een bevlieging. U gelooft werkelijk in wat u zegt! Met hart en ziel, dominee! Maar waarom volstaat u niet eenvoudig om tot Jezus te bidden en om het Nieuwe Testament te aanvaarden, zoals miljoenen christenen dit al eeuwenlang doen? Ik vertrouw onvoorwaardelijk op Jezus, net zoals u. Het Nieuwe Testament echter is een andere zaak. Jezus kan nu meer aan de mensheid doorgeven dan tweeduizend jaar geleden en dus is het Nieuwe Testament voor mij een gepasseerd station. U beleeft nu de leegloop van de kerken. En deze leegloop zal door blijven gaan als de kerk het roer niet omgooit en door blijft gaan met dogma's te blijven verkondigen die de mens van deze eeuw niet meer wil en kan accepteren. Ik betwijfel dit laatste heel sterk! De mensheid zal nooit en te nimmer zonder de kerk kunnen! En welke kerk zou dit dan moeten zijn, dominee? Er zijn er zoveel! Het Al was al dicht bevolkt zonder dat de mens van een Bijbel of van een kerk zelfs had gehoord. Deze mensen zijn er allen op eigen kracht gekomen. Zij leven nu samen met Jezus in het paradijs. Dit bewijst ons dat er iets anders voor nodig is om het paradijs binnen te kunnen treden... En wat zou dat ,,iets anders'' dan kunnen zijn? ,,LIEFDE''. Dominee X keek mij nadenkend aan. En hoe is het hiermede met u gesteld? Ik voel mij als iemand die met zijn rijbewijs bezig is. Voor het theoretische deel heb ik misschien net een voldoende maar voor het praktische deel een dikke onvoldoende. Dus u bent nog bezig om uw rijbewijs te halen? Ja. Ik bezit inderdaad nog geen rijbewijs. En zonder rijbewijs kom je de hemel niet in! En dus zal ik moeten trachten een mens te worden zoals u, dominee! Mijn sympathieke gastheer keek mij stomverbaasd aan. En u hebt mij zojuist verweten dat ik tekort schiet in mijn taak als zielenherder omdat ik de mens die bij mij komt met zijn problemen eigenlijk het bos in stuur!? Dat vind ik met alle respect nog steeds, dominee. Maar u bezit wel die Liefde waar ik het over had. U bezit heel veel liefde voor uw medemens. Wat maakt u zo zeker? Uw ogen! U hebt lichtjes in uw ogen! Jozef Rulof heeft eens tijdens een lezing gezegd dat al zou je alle kennis van Gods schepping in je binnenzak hebben en je bezit geen liefde dan leef je in duisternis en bezit je niets. Je bent dan zo arm als een kerkrat! En de mensen die deze liefde wel in zich hadden kon je soms herkennen want - zo drukte Jozef Rulof dit uit - deze hadden ,,lichtjes'' in hun ogen! En die ,,lichtjes'' hebt u ook. Die zijn mij al tijdens onze allereerste kennismaking opgevallen! Dus zullen die ,,lichtjes'' u het rijbewijs verschaffen dat toegang verleent tot de hemel.

Meer heeft een mens in feite niet nodig. Dit is het mooiste dat iemand ooit tegen mij heeft gezegd. Dominee X toonde zich zichtbaar ontroerd. Ik had kennelijk een gevoelige snaar bij hem geraakt. Hij had vochtige ogen. Maakt u zich geen zorgen, zei hij wat schor. U komt er ook, maar blijf vooral aan uw rijbewijs werken! Ik zal mijn best doen, dominee. En mag ik tot slot vragen of ik u op de Europese Heraut mag abonneren? vroeg ik met een grijns. Dominee X barstte in lachen uit. U hebt gevoel voor humor en dat kan ik wel waarderen. Maar in alle ernst: U hebt dingen gezegd die mij wel hebben geraakt en waarover ik graag nog mijn gedachten wil laten gaan. Kom nog een keer langs voordat u naar huis gaat ! In het sanatorium was ik enkele maanden hierna druk bezig van iedereen afscheid te nemen want ik mocht weer naar huis. Mijn longen waren genezen en ik zag er - volgens de doktoren - uit als een goudhaantje. Toen ik tegenover de longarts stond waar ik heel veel contact mee had gehad - hij was zelfs mijn Zwarte Piet geweest toen ik voor Sinterklaas had gespeeld op 6 december - maakte ik nog een geweldige blunder. Ik vroeg hem namelijk: Mag ik weer roken als ik thuis ben? Deze vertrok zijn gezicht tot een grimas en kneep zijn ogen half dicht: Moet je eens goed naar me luisteren, knaap, zo begon hij. Als je thuis niet meer rookt dan dat je al die tijd hier hebt gedaan, heb ik er geen bezwaar tegen! Ik schijn hem stomverbaasd te hebben aangezien. Jullie sufferds beseffen kennelijk niet dat ons balkon boven dat van jullie is gesitueerd en dat rook nu eenmaal omhoog trekt! Wat een afgang! Ik voelde mij een rund en ik zal hem vermoedelijk ook als een rund hebben aangestaard. Het afscheid met IJsbrand verliep erg hartelijk. Ik gaf hem nog ,,Kringloop der Ziel'' cadeau waarin ik een dichtgeplakte envelop had gestopt met mijn adres en de woorden: Als je weer thuis bent kom me dan opzoeken. De brief was getekend: SINCLAIR WESTON. Die envelop mag je pas openen als ik de poort uit ben, beloof je me dat? Toen ik - volgens de regels van het huis - door alle doktoren, verpleegsters en patiënten die op de balkons stonden werd uitgezwaaid hoorde ik opeens roepen: Gemene Rotzak! Het zal toch niet waar wezen. Ik keek omhoog en zag de kleine gebogen figuur van IJsbrand hangend over de leuning van het balkon, uitbundig lachend zijn gebalde vuist naar me schudden.
D. B. 


counter free
Google Analytics Alternative