DE ZOEKENDE MENS. 
Toekomstige geschiedschrijvers zullen wellicht de twintigste eeuw betitelen als; ,,De eeuw van de zoekende mens." Wanneer wij de geschiedenis van de mensheid nagaan -- zover ons dit tenminste nog mogelijk is -- dan komen wij tot de conclusie, dat de mens sedert vele eeuwen reeds zoekende is geweest. Toch heeft het zoeken van ons voorgeslacht nimmer zulk een vorm aangenomen en zulk een intensiviteit bereikt als in de twintigste eeuw. Hoe komt dit? Hoe kunnen wij dit verschijnsel doorgronden? De symptomen van dit zoeken zijn in sterke mate aanwezig. Wij denken bijvoorbeeld aan de schilderkunst. Hier staat de kunstenaar voor het dilemma; het hoofd buigen voor de meesters van de zestiende en zeventiende eeuw, die het allerhoogste hebben gebracht of een nieuwe richting ontdekken. Een richting die getuigt van geïnspireerd scheppingsvermogen, fantasie en persoonlijkheid. Wij kennen de resultaten van dit zoeken. Ons nageslacht zal een objectief oordeel vellen en beslissen over de producten van onze moderne schilders tot de blijvende kunst zal moeten worden gerekend of niet. De mens van deze eeuw heeft zich in zijn ,,ismen" te veel verloren om er zelf nog een nuchtere kijk op te kunnen hebben. Niet alleen de kunstschilders maken echter deze moeilijke tijd mee. Ook in de muziek beleven wij het zoeken naar nieuwe vormen. 

Wij gaan verder en kijken naar de moderne beeldhouwer. Ook hier worden wij getroffen door een aftasting van alle mogelijke (en onmogelijke) uitbeeldingen. De kunstenaar staat op een dood punt, dat hij met inzet van al zijn persoonlijkheid wenst te overwinnen, maar hij slaagt niet. Het is echter niet slechts de kunstenaar die zoekende is. Ook de psycholoog, de zielkundige, verkeert in het stadium van de impasse. Hij staat voor het mysterie van ziel en geest en kan er niet achter kijken. Hij kent zich zelf nog niet -- onze psycholoog -- en toch tracht hij zijn medemens te peilen! Alle geestelijke faculteiten staan thans voor een kosmische muur. zij moeten hun onmacht erkennen, om achter het mysterie van het leven te kunnen zien. Zij zoeken en zoeken, maar draaien in een kring rond. Zij staan voor het geestelijke halt. De godsdienst beleeft hetzelfde fenomeen. Hoevele sekten, genootschappen en gemeenten zijn er eigenlijk wel? Duidt dit niet op een zoeken? Hoe klampt de mens zich bijvoorbeeld vast  aan een man zoals de evangelist Billy Graham. Is dit niet een typisch verschijnsel van deze eeuw? De mens zal echter -- de goede bedoeling van Billy Graham ten spijt -- toch blijven zoeken, want Graham tracht de mens weer terug te dringen tot zijn uitgangspunt. Hij doet dit op een spectaculaire en voor velen overtuigende wijze. Wanneer de roes van Billy's woorden echter is uitgewerkt, dan staat de mens weer waar hij vroeger stond en dat kan niet. De mens moet verder. Wij kunnen nooit terug, omdat wij dan tegen de wetten van de evolutie in zouden handelen. Billy Graham schenkt de mens geen verhoogd bewustzijn! Hij beantwoordt geen vragen! Hij verklaart geen levenswetten. En juist dit is het, dat de mens doet zoeken. Dit zoeken zal ook net zo lang blijven voortduren, totdat de mens heeft gevonden. Alleen dan, maar ook niet eerder, zal de mens aanvaarden Het is goed dat het zo is, maar hoe komt dit? Elkeen kan voor zichzelf constateren dat de aarde in een overgangsstadium verkeert. Wij gaan nog op het ,,oude" dat ons voorgeslacht heeft opgebouwd, maar zijn aan het zoeken naar het ,,nieuwe, dat wij in ons en om ons voelen! 

Het is niet moeilijk om de verschijnselen, zoals wij die hebben opgesomd te zien. Wel is het echter moeilijk het verband tussen deze verschijnselen te constateren en het geheel te begrijpen. Zonder de metafysische verklaringen, zou dan ook een antwoord niet mogelijk zijn. Wij kunnen alleen een antwoord hopen te vinden, wanneer wij de weg, die de mensheid heeft af te leggen, kennen. Zowel het uitgangspunt als ook het einde. De metafysica kent en verklaart deze weg. De mens is een Goddelijk wezen. God leeft in hem. Dit is altijd zo geweest. Vanaf het tijdstip, dat de mens nog als protoplasma in de wereldzee ronddreef, tot het ogenblik, dat de persoonlijkheid een bewuste Godheid zal zijn, leeft God in hem. De stuwing die het leven in een bepaalde richting dreef, was Goddelijk, en onfeilbaar ontwikkelde zich al het leven van God volgens de wetten van de entelechie. Hier was geen toeval in het spel. De God in ons -- onze ziel -- openbaarde zich in elke levensvorm op een hoger plan. Wij groeiden, tegelijk met onze verhoogde levensvorm, in bewustzijn. God manifesteerde zich steeds bewuster. Dit is het, wat wij verstaan als wij het woord evolutie gebruiken! Wat is nu het zoeken van de mens en waarom zoekt hij? Met één slag is het antwoord er nu: God is bezig zich in de mens te openbaren. Onze Goddelijke kern breekt door zijn isolatie hen. Ons bewustzijn is aan het ontwaken! De gevoelige mens weet, dat hij in een bepaalde richting wordt gedrongen. Hij weet alleen nog niet ,,WELKE" richting hij zal moeten inslaan en omdat velen de nieuwe richting nog niet kennen, houden zij zich liever krampachtig aan het oude vast, omdat zij, misschien terecht, bevreesd zijn, dat zij de grond onder hun voeten gaan verliezen. Dit is de verklaring voor het feit, dat de kunstenaar experimenteert en dat zij, die het oude definitief willen loslaten, geen basis meer hebben om op te staan! Dit is de verklaring dat de psycholoog, die Freud, Jurry en Adler niet wil en kan loslaten, voor zijn geestelijke halt staat. Dat is ook de verklaring dat de kerk voor een muur staat, waar zij niet overheen kan kijken! De metafysica zal de zoekende mens echter de deuren openen. 

De sleutel hiervoor heeft de mensheid reeds in handen. Zij heet ,,de parapsychologie". Zodra de mens deze deur is binnengegaan, zal het dode punt zijn overschreden. De kunstenaar zal nieuwe wegen vinden om uiting te geven aan zijn diepste gevoelens. Hij zal dit kunnen, omdat hij dan in verbinding kan treden met de Godmens, dij zijn gevoelens aan de mens doorgeeft. De maatschappij noemt dit ,,inspiratie"! De psycholoog zal dan leren inzien, dat zijn studies pas in de kinderschoenen staan! Hij zal dan worden overtuigd, van de wetten van het eeuwige leven en de reïncarnatie, wardoor ook de stellingen van Freud zullen sneuvelen. Hoeveel dieper immers is het onderbewustzijn dan Freud ooit heeft kunnen vermoeden? Ook de krankzinnigheid zal dan een opengeslagen boek zijn! En wat tenslotte de godsdienst betreft: De kerk zal leren aanvaarden, dat de persoonlijkheid na het stoffelijke leven bewust verder leeft. Dat er daarom geen dood is en ook geen verdoemenis, omdat God in de mens leeft en God Zichzelf niet KAN verdoemen!! En wanneer de mensheid deze grote geschenken heeft kunnen aanvaarden, dan zal het hulpeloze gezoek van deze tijd veranderen in een bewuste ontwikkeling in de juiste richting. Dan ligt de eeuw van het zoeken achter ons en mogen wij een nieuw tijdperk ingaan, dat de naam zal dragen: ,,De Eeuw van de Ontwaking"!
H.R.  



counter free
Google Analytics Alternative