Mijn vader en moeder uit het boek: Tussen leven en dood.
Letterlijke tekst uit het boek.
Vragen.
Antwoorden die tot stand komen door dialoog in de groep en bijdrage mail van Ingeborg en eventueel anderen.

Blz. 174 – 175 Venry daalde nu in zijn gevoel af naar het verleden. Zo komt hij terecht in de tuinen van Isis met de diverse kruiden, die door Ardaty werden beheerd. Er zijn ook giftige kruiden bij, maar Ardaty als kenner, wist precies hoe hij daar mee om kon gaan. Kruidenkenners weten dat kruiden giftig maar ook genezend kunnen zijn, zij weten hoe ze daarmee om moeten gaan en eventueel bewerken.
Op zijn tocht ontmoet Venry ook schimmen. Het zijn wezens die hier ooit op Isis als mens (priester) hebben geleefd. Al deze zielen beleefden opnieuw het aardse leven, doch van die wereld uit. Dat betekent dus dat ze zich uitleven via de mensen (priesters) die in de tempel van Isis zitten. Daardoor zijn die priesters dus bezeten.
Plotseling ziet Venry een priester bij Ardaty die kruiden komt ophalen. Ardaty geeft hem de kruiden maar spreekt geen woord. De priester gaat het gebouw binnen van de priesteressen. Hij treedt een cel binnen , op een rustbank ligt een priesteres. De priester ging tot haar en drukte haar aan zijn borst. De priesteres verzette zich met al haar krachten die in haar waren en was van zijn liefde niet gediend. Deze priesteres bevond zich in het halfwakend bewustzijn.
 
Blz. 176 Haar gehele wezen kwam in opstand en dit was haar onderbewustzijn……………… Een ontzettende kracht dwong haar in dit bewustzijn te blijven, zodat zij geen weerstand kon bieden. Indien zij toch weerstand had geboden, was het haar misschien fataal geworden en dat was niet de bedoeling, want uit haar moest Venry worden geboren.
De priester tracht te voorkomen dat zij haar halfwakend bewustzijn overschrijdt en dient haar de giftige kruiden toe tegen haar wil. In Venry komt haat als hij dit ziet. Dit was wellust en geweld. De priesteres sliep in, het gif had haar in slaap gebracht. Nu stelde Venry zich in op het innerlijk leven van de priesteres, hij dacht te bezwijken, want hij ziet en voelt dat het zijn eigen moeder is.
Een andere kracht brengt Venry tot rust, want hij kent zichzelf niet meer. Begrijpelijk dat bij dit gebeuren haat en smart in hem komt.
Hieruit kan men de conclusie trekken dat een ongeboren kind al zoveel gevoelens in zich heeft dat hij beseft wat er gaande is, maar ook geholpen kan worden door een geest.

Venry komt tot de conclusie dat zijn eigen moeder wordt verkracht door deze priester. De priester die zijn jeugd had vernietigd en hem tegen zijn ouders had opgehitst. Hij herinnert zich ook nog de woorden van zijn moeder: "Er zal nieuwe haat in je komen, Venry, sta niet toe dat haat je overvalt.”
Ingeborg denkt dat deze verkrachter niet degene is die Venry in zijn jeugd ophitste tegen zijn ouders, zijn moeder en onechte vader Ardaty. Ik denk van wel, maar dit zal misschien later in het boek duidelijker worden.
Blz. 177 - 178 Deze priester (verkrachter) heeft zijn moeder lief, doch Venry’s vader is de opperpriester van Isis.
Men had mijn moeder en mij willen doden. Hij, die daar voor me uitging zou het vonnis voltrekken.
Het was dus de bedoeling om Venry (toen nog als ongeborene) en zijn moeder te vergiftigen. Venry’s moeder wilde het priesterschap bereiken.

Mijn lieve moeder, ik zal u wreken, ook Ardaty die als een vader voor me is geweest. U beiden heb ik lief en ik zal dit nooit vergeten.
Venry beleeft nog een scene bij Ardaty , het gif dat hij moest maken is van een andere samenstelling dan oorspronkelijk bedoeld, daar Ardaty het niet mag samenstellen van zijn "geleidegeest” zodat het dodelijk is.
Het ziet er uit alsof Ardaty’s moeder een ernstige en besmettelijke ziekte heeft
Alleen bij grote gebeurtenissen dalen de Goden in ons mensen af en leggen in ons het ontwaken, dat het bewuste weten is, zodat ik me geheel overgeef. Er blijft mij maar één mogelijkheid over. Gij zult mismaakt zijn uw jeugd zal veranderen in ouderdom. Dat was dus het gevolg van die kruiden.
Op deze manier werd zij onherkenbaar voor de priesters en haar vijanden in de tempel van Isis.
Blz. 179 Uw hart zal jong blijven en men zal u niet herkennen. Dit is dus bedoeld om haar te beschermen. Ardaty zegt: "Ik wil slechts voor u zorgen, zodat uw kind kan geboren worden.”
Ardaty en de moeder van Venry zijn toch tweelingzielen hè? Lécca is de tweelingziel van Dectar en Lyra de tweelingziel van Venry, zij beiden zijn zussen van elkaar. Ook zussen van de Farao?
Inderdaad Ardaty en de moeder van Venry zijn tweelingzielen.

De priester draagt de moeder van Venry naar Ardaty. Hij haat Ardaty en blijft er bij, want zo ik begrijp wil hij dat Ardaty haar alsnog dodelijke kruiden toedient.
Ardaty vindt het niet goed dat de priester er bij blijft, hij zegt: "Als gij de godin dient, zo ga, of ik ga heen…” Daarna besluit de priester toch maar om heen te gaan.
Intussen maakt Ardaty kruiden voor haar, zodat zij en haar kind in leven blijven.
Ik zal de krachtigste kruiden mengen waarvan het geheim u alleen aan u bekend is en dat zo even in me kwam . Of was het van de lotus? Wat betekent dit laatste? Lotus is een bloem toch?
De Lotus is in de Egyptische oudheid tevens een symbool voor de godin van Isis.
Haar leven zal een lichtend pad zijn voor mij en anderen die tot ons komen. Allereerst voor haar kind. Men zal haar dood in gouden letters optekenen en in geschriften vastleggen en haar ziekte beschrijven. Haar lichaam zal men balsemen, doch de waarheid zal men nimmer kennen.
Ik vraag me af, of zij in de geschiedenisboeken van Egypte is terug te vinden. Dat ze haar lichaam zullen balsemen was toen heel gewoon voor hoogstaande mensen. We weten echter dat balsemen nog slechter is dan cremeren inmiddels.
Door het balsemen blijft het stoffelijke lichaam te lang in takt, waardoor het moeilijk is om tge ontzielen, ontgeesten. Wie op een of andere manier vast zit aan een gebalsemd lichaam kan daar hinder van ondervinden, door bijvoorbeeld een tekort aan energie in zijn huidige leven.

Ardaty zegt: en zal een vader voor haar zijn. Laat mij dienen, ik wil u en haar dienen.
Blz. 180 Ardaty neemt de moeder van Venry liefdevol op in zijn woning. Daar wordt Venry dan ook geboren. Ze blijft voor de buitenwereld verborgen en is veilig bij Ardaty.

Venry kijkt in het verleden en ziet hoe hij onder invloed van de geest die Ardaty en zijn moeder haatte, tegen hen wordt opgezet. Hierdoor komt er haat en verbittering in hem. Dit alles zal goed gemaakt moeten worden. Uw verbitterd gevoel kan uw eigen ondergang betekenen.
Blz. 181 Uw jeugd leeft in u en uw ouderdom is onbewust. Wat wil dit zeggen?
Dit slaat op de moeder van Ardaty die zich jong voelt maar er uiterlijk door het toedienen van die kruiden oud uitziet.
Toen uw moeder "onderging” lag er haat in haar ziel en toch zag zij het licht dat de Lotus haar bracht en de godin van Isis vlocht haar een stralenkrans, die haar lieflijk hoofd in onze wereld versierde. Wat kan ik me hierbij voorstellen? Ze stemt dus af op het licht, maar toch ligt er nog haat in haar, is dat allemaal met elkaar te verenigen?
Men kan afstemmen op een lichtsfeer qua gevoel, maar pas naar het licht gaan als alle karma’s hier op aarde goed gemaakt zijn. ???
Ingeborg denkt: Toen Venry’s moeder de verkrachting onderging lag er haat in haar en toch zag zij het LICHT dat de Lotus haar bracht ( de ziel van Venry die zij op dat moment bij de conceptie aantrekt en de goddelijke wereld kroonde haar toch , door haar een godsgeschenk , dit kind, deze prachtige ziel te schenken.
Blz. 182 Uw voelen en denken dwingt mij andere wetten te volgen. Gij had u zelf kunnen openen, mijn vriend, in plaats daarvan zoekt gij naar uw haat en geeft het voedsel. Zo zie je dat Venry gaven heeft, doch dat dit in feite niets te maken heeft met de "dosis liefde en/of haat” die hij in zich heeft. Dat staat daar in feite los van. Zijn helper verlaat hem, gaat uit zijn lichaam en Venry voelt het verschil. Zien kan hij hem echter niet. Hij is dus (nog) niet helderziende.
De persoonlijkheid (geest) die Venry helpt verlaat hem, en dat kan hij duidelijk voelen.
Blz. 183 Venry vertelt Dectar, dat hij Dectar’s tweelingziel heeft ontmoet. Dat ze nu op aarde leeft met de naam Myra, maar in een van haar vorige levens heette ze Lécca. Hij vertelt hem ook dat hij nu weet wat het geheim is van zijn vader en moeder. Dat zijn biologische vader niet Ardaty is, maar de hogepriester, dat zijn moeder werd verkracht door degene die haar en Ardaty haat en dat deze persoon haar vergif toediende, waardoor hij hoopte dat ze er aan zou sterven. Dit gebeurde niet omdat Ardaty er voor zorgde dat hij niet het goede gif hiervoor gereed maakte. Wel een gif echter, dat haar uiterlijk onherkenbaar maakte, zodat ze hierdoor haar jeugdig uiterlijk verloor en zij verder in stilte verder leefde samen met haar zoon Venry en Ardaty. Voor zover ik het kan begrijpen zijn Ardaty en zij tweelingzielen van elkaar.
Tot hier gebleven met het bespreken van het boek 29.7.2016



counter free
Google Analytics Alternative