HET VERHAAL OVER EEN MEDEBEWONER.
Wij wonen in een appartementencomplex met een aantal gezinnen. Zoals gewoonlijk heb je met de één een beter contact dan met de ander. Met een echtpaar – die geen buren zijn – hebben wij een hele goede band. Dat is ook gedeeltelijk gekomen omdat ik vaak door hem gevraagd ben om te helpen bij computerproblemen. Andersom is het ook zo, zit je ergens mee, hij staat altijd klaar om te helpen. Geregeld heb ik hem dan ook horen zeggen: Wat is er nou mooier dan een ander mens voort te helpen.  Wij overlopen elkaar zeker niet. Diny gaat wel eens met zijn vrouw winkelen, maar verder kan het ook zo zijn, dat we elkaar in een paar weken niet zien, of alleen op afstand.

Zelfs toen Diny een week naar Zwitserland op vakantie is geweest, heb ik me niet bij hun laten zien. Ondanks dat me een paar keer gevraagd was om koffie te komen drinken als ik zin had. Nu het bijzondere voorval: Diny is dinsdag 29 september 2009 een dag weggeweest naar Amsterdam. Om ongeveer 12.30 uur, krijg ik een telefoontje van de vrouw van deze mensen, met de vraag of Diny ook thuis was. Helaas was dat niet zo. Ze zei, dat ze Diny wat vragen wou, omdat haar man na het innemen van een bepaald medicijn helemaal onder de bulten en rode vlekken zat en het heel benauwd had. Daar Diny in de verzorging heeft gewerkt, wou ze haar om advies vragen, wat te doen. Toen ik haar dus vertelde dat Diny niet thuis was, kreeg ik van haar te horen dat ze dan maar wachtte tot 13.30 uur, want dan was de dokter weer bereikbaar. Ik heb de telefoon weer opgelegd en na zo’n vijf minuten dacht ik, laat ik toch eens even gaan kijken, wat ik normaal nooit zou hebben gedaan.

Hij zat op bed en ik zag direct dat het helemaal niet goed ging met hem en zei tegen zijn vrouw om direct de dokter te bellen. Tussen de middag is die normaal niet bereikbaar, alleen onder speciale gevallen en onder een apart nummer.  Zij heeft dat nummer gebeld en kort daarna kwam de dokter. Die heeft direct een ambulance laten komen en hij is met spoed naar het ziekenhuis gegaan. Gelukkig kon hij ’s avonds alweer naar huis. Er is tegen hen gezegd, dat het geen half uur later had moeten zijn, want dan was het waarschijnlijk te laat geweest. Ik denk dat ik gewoon de ingeving van Gene Zijde heb gekregen om te gaan kijken, wat ik normaal niet zou hebben gedaan. Ik bracht haar op het idee om het noodnummer van de huisarts te bellen zodat er nog op tijd ingegrepen kon worden. Conclusie: Het was zijn tijd nog niet om te gaan.
Henk Roesink.


counter free
Google Analytics Alternative