2000 JAAR MENSELIJKE ONTWIKKELING. "DE GODDELIJKE "ZIEL” VOOR DE MENS. 
Lezer, door het voorgaande gaven wij u een kort beeld van de Goddelijke stelsels – het "Heelal” bewustzijn, de eerste openbaringen door God vergeestelijkt en verstoffelijkt. 
Alléén hierdoor is het mogelijk, u duidelijk te maken, dat de mens waarlijk Goddelijke éénheid bezit en die geestelijk en stoffelijke openbaringen te vertegenwoordigen heeft, beleven móét, tot evolutie moet brengen, wil hij als man en als vrouw, tot het "Alstadium” terugkeren. Vanzelfsprekend staan wij dan straks voor de menselijke "liefde” en stellen eerst dan zijn "dode punt” vast! Bovendien treedt dan naar voren, dat "Christus” het is voor al het leven en van ál de ruimten door "GOD” geschapen!! En daarenboven volgt dan de menselijke Psychologie, de kunsten en de geestelijke wetenschappen, het boek, radio, film, de meest directe cultuur-mogelijkheden voor de mens, om de geestelijke "evolutie” te verstoffelijken. 
Luister nu even; en tracht te leren denken. Nogmaals.... wetenschappelijk krijgen wij gelijk! De Astronomen en de Biologen móéten ons gelijk geven, zij zijn zover! Dat dit nog niet aan de mens geschonken werd, is het bezit van slechts enkele persoonlijkheden, waarbij – vanzelfsprekend is dat, – uw godsdienst te zeggen heeft, vertegenwoordiging bezit, uw "Universiteiten” bovendien en is te begrijpen. Eén fundament is het slechts... weet gij het? De "Bijbel” is het! Wij denken en voelen Bijbels... ook al denkt u, dat dit niet zo is, wij zeiden toch: Christus is het!! 
Ons goed recht is het en het uwe, dat wij als mens mogen denken! Christus zei: onderzoekt alles en behoudt het goede!... Is dit wat wij beleven en onderzoeken slecht, verkeerd, in strijd met "ZIJN” leven en waarachtigheid? Immers néén, en daarvoor gaan wij verder. 
God nu vergeestelijkte zich en verstoffelijkte zichzelf... dóór de Macrokosmos, de planeten en de sterren, hét macrokosmische leven. Dát leven bezit "ZIJN” licht en leven, Zijn ziel en geest... Zijn vader en moederschap, nietwaar? Zó is het en hebben wij te aanvaarden en is wetenschappelijk bewezen! 
God is dát! 


Als "Heelal”-bewustzijn, bezit God myriaden volken, gaf Hij aan ál het leven Zijn scheppende en barende fundamenten te beleven. Waarheid! Het Universum nu kreeg dat in eigen handen. De geleerde zegt nu: de Macrokosmos schiep de Microkosmos.... en wij mensen en al het ander leven zijn "Microkosmos” begaafd, als deel nu van de Macrokosmos... 
"GOD” dus. De planeten en de zonnestelsels! 
Wij zweven nu in deze ruimte, lezer. Dat hebt u door het artikel raketten gelezen. Wij zweven in de Goddelijke ruimte, als mens en dier, bloem en natuurwetten, als levens en als zelfstandigheden, elk ding is nu een eigen zelfstandigheid. Of God, achter dit alles nu – achter dit Universum en de andere werelden door Hem geschapen – nóg als een andere persoonlijkheid, bijvoorbeeld als Mens leeft, waardoor gij als godsdienstig mens de "Heere” leerde kennen, doet niets ter zake, daar gaat het ons niet om, wij volgen nu geestelijk-wetenschappelijk hetgeen wij als mens vóór God zijn en hebben te vertegenwoordigen! Is dat niet duidelijk? Voor elkeen te begrijpen. 
En dat is thans de bedoeling! 
Dus, lezer, onze planeet de Aarde is een deel van God! 
Dat hebt gij te aanvaarden, wij allen, géén mens die door dit woord ons voor gek verklaren zal – de Aarde is een Makrokosmisch deel van God, God zélf is het – door de Aarde! De Aarde is dus "ziel, geest, leven én stof” van God en door God! Wij mensen zijn weer door de Aarde aan ons leven, ziel en geest én stoflichaam gekomen, daarom zeggen wij nú – dat leven is in de wateren geboren! Al het leven van Moeder Aarde is in de wateren ontstaan en kunnen wij verder. 
Maar nu komt het....! De mens, wij blijven bij de mens... is "ziel”, is "geest” door God. De ziel nu als God voor de mens... schept en baart, en bezit ál de eigenschappen van God. God heeft zichzelf door de mens doen vertegenwoordigen. 
De mens als het hoogste leven voor God... is nú ook direct Goddelijk!!! Nu verder – en staan wij voor ons zelf én God, wij zijn Goden, doch "God” ís het! God zélf als mens!!! Voelt ge wat dit te betekenen heeft? 
Het gaat ons nu om de menselijke liefde. De mens staat ook in zijn liefde – op een dood punt. Dát is ons doel om u dit te verklaren en aan te tonen en is thans mogelijk. 


In ons leeft dus de "Goddelijke” ziel. Wij zijn als mens, als "ziel” dus, direct Goddelijk!!! Door niets is dat deel van ons aan te tasten! Dit is de goddelijke kern ín ons. Men zegt wel eens, ze hebben op mijn ziel getrapt.... hoort ge trouwens dagelijks, maar dat trappen op de menselijke "ziel”, dat God is, het Goddelijke – het "Alles” ín en van de mens, dat kan niet! Ze kunnen wel op uw gevoelsleven trappen, op uw persoonlijkheid, wie dat is, leren wij later kennen, niet op uw "Ziel,” want die is nimmer te raken, die lígt ín ons, wij zijn dat zélf, als Goddelijk wezen, maar die kern is nú nóg onbewust, die kern is niet te raken, omdat er géén bewustwording geraakt wordt, de mens dus niet in staat is, dat Goddelijke deel nu reeds te vertegenwoordigen, hij moet voor zijn Goddelijke afstemming nog ontwaken. Duidelijk? 


Wij als mens zijn "Goden”! God is de mens! God is ook het dier, de natuur, de ruimte, sterren en planeten, dat álles is God. God leeft dus als mens op de Aarde, door de Aarde, de macrokosmos, kreeg de mens Zijn leven, Zijn karakter. Zijn Vader- en Zijn Moederschap te beleven! Is dit eenvoudig? 
Kunt gij het begrijpen? Nu verder. 
Wij als mens zijn nu nog Goden in onze menselijke toestand. Er zijn mensen, die daarin en daarvoor thans het menszijn bezitten, doch als de meer lagere werelden en voert ons tot de verschillende rassoorten op Aarde. 
Zegt het u bijvoorbeeld niets, dat gij als mens reeds het blanke ras bezit en te vertegenwoordigen hebt en de andere mens in zijn oerwoud die te vertegenwoordigen heeft. 
Ook Goddelijke Wezens, já... luister nu goed... óók "GOD” als ziel, geest, leven én stof!!! U voelt nu reeds en het is toch rechtvaardig voor God en ons leven, dat wij al die wetten moeten volgen, en dat wij als blank of bruin ras.... evenmin mogen zeggen: dat leven daar, die oerwoud-bewoners, hebben géén God, bezitten géén Goddelijke kern, dat is in strijd met de Goddelijke rechtvaardigheid: de wetenschap neemt dat ook niet langer, thans zijn ook die mensen voor hen Goddelijke wezens! 


Dat zegt thans en dit nú reeds, voert ons tot "Christus”; dat ál het leven – wáár dat leven zich ook bevindt, ook al staan wij nog voor de "menseneters”... die levens daar "God” vertegenwoordigen.... óók "God” is en nu de Goddelijke evolutie wordt!!! Christus nú.... lezer... omvat al het leven door Zijn liefde en kunnen wij als Oosterlingen beamen en daarvoor ons hoofd buigen! Telkens weer zullen wij u hierdoor aantonen, dat "Christus” het Goddelijke "AL” ín de mens vertegenwoordigt en dat de Mensheid "HEM” als het Goddelijke énige gezag te aanvaarden heeft!!! Christus sprak zo nu en dan over de "Goddelijke Wijsbegeerte”, Zijn liefde dus... die alles omvat, al het leven het recht geeft om te bestaan en hiernaast Goddelijk ís! Christus is daardoor ons voorbeeld geworden en konden wij óns geloof en ons weten testen: dát hebben de Ingewijden beleefd én móéten 
aanvaarden of hun contact was verbroken! En dit zegt direct en is een Goddelijke "wet”... wie niet als zij wil denken, staat stil en blijft op zijn dode punt staan en kan niét en nóóit meer verder, dit is het Goddelijke halt voor ál de rassoorten op Aarde. Dit is het Goddelijke halt voor het Westen én het Oosten voor Noord en Zuid, voor ál het leven op Aarde! 
Máár, wij kunnen verder, wij gaan verder, omdat "Christus” voor ons leven, ziel en geest, fundamenten heeft gelegd. Wij willen die vernieuwing beleven, dat door uw Westers gevoelsleven een strijd op leven en dood wordt en is! 
Volgt uw geschiedenis en gij weet het. 
Nu verder, lezer. Het gaat ons om u te verklaren, dat uw liefde op een dood punt staat, niet verder kan. Gelooft u niet? 
Wanneer wij als mens, jongen en meisje, liefde gaan voelen, zijn wij het dan zélf? Is dat óns direct bezit als gevoel en willen? 
U zegt já? Wij zeggen néén... van die gevoelens behoort ons zelf niets meer, maar dan ook géén grein gevoel, géén gedachte, ook al denken wij mensen, dat wij liefhebben. Is er iemand in staat, uw Psycholoog bijvoorbeeld, uw Godgeleerde, dit aan uw leven te verklaren? Is de Psycholoog zover, kent hij de mens, vroegen wij u? Néén, want de Psycholoog kent de mens nog niet, hij kent de "ziel”, de "geest” voor de mens niet, voor hem is de mens nóg een ondoorgrondelijk wezen. Wij kennen, zeiden wij u, ons zélf én ál het leven op Aarde en bovendien van de ruimte, ons Universum waarin wij leven. Nu valt er wéér iets verschrikkelijks, wij kennen "GOD!!!” Als de ziel, leven en geest, als Vader – vooral als "MOEDER”, als baring én schepping! U niet? Wij kennen God als ons eigen "ik” en is géén hovaardij, lezer, géén hoogmoed; "Christus” heeft ons die middelen in eigen handen gegeven, Hij zei: "Wie zijn leven verliezen wil, zal het Mijne ontvangen” en duizenden Goddelijke voorbeelden meer geven ons die mogelijkheid om aan ons geestelijke én Goddelijke denken te beginnen! "Ik en Mijn Vader zijn één!” 
Als Christus dát zeggen kan, zijn wij dat ook, door Hem, lezer, zijn wij mensen Goddelijk! Ontnemen wij u iets? Dat is immers niet waar. 


Welnu.... wanneer wij liefde gaan voelen, wij als jongen en meisje, dát ín ons beleven, óntwaakt niet de liefde ín ons hart, gevoelsleven, lezer... máár ontwaakt óns Goddelijk vader- en moederschap en ís "GOD” zélf!! Dat is de Goddelijke, stoffelijke evolutie, God zélf baart en schept door de mens, wij geven ons over, wij kunnen niet anders, wij hebben die kracht, die levende energie, dat scheppen en baren te volgen, te beleven... "GOD” zélf openbaart zich ín de mens voor die Goddelijke evolutie. Welke? Deze... De wedergeboorte, lezer!!! Indien wij niet zouden baren en scheppen, stond die Goddelijke evolutie stil en was er géén verdergaan meer voor de ziel als mens, dier, bloem en plantenleven, de ruimte! 
In de mens openbaart God zich als Vader- en Moederschap. 
Wij mensen denken, dat ben ík zélf, maar God is het! 
En die gevoelens, natuurdrift... het één zijn om te scheppen en te baren, manifesteert zich reeds na de puberteits-jaren voor man en vrouw en zien wij voor en ín al het leven terug! 
Ook de dierenwereld luistert! God zélf baart en schept door al die levens! 
Wanneer wij nu gaan liefhebben, man en vrouw... denken wij, de psycholoog is nog niet zo ver..... hij kan u dit wonder niet verklaren... dat de mens als zodanig zijn eigen gestalte beleeft, dat nu niet waarachtig is, omdat de mens te aanvaarden krijgt, dat "God” door de mens Zijn scheppingen verstoffelijkt en is thans de "Evolutie”... de wedergeboorte voor de mens, de ziel als mens dus, als geest! De geest bezit een andere wereld en komen wij later op terug, om u de menselijke "Geest” te verklaren! 
Wij hebben het nu nog niet over het gevoelsleven én de persoonlijkheid van en voor de mens, ook dát komt straks en leren wij de mens, zijn kunsten, films en schrijverij kennen! 
Nu wij dit kennen, kunnen wij iets verder gaan, lezer. Wij weten thans, dat wij als jongen en meisje, als dat gevoel in ons komt, ruimtelijke wétgevende machten en krachten vertegenwoordigen en bezitten; immers, wij scheppen en baren nu! Dát heeft God voor het Universum op Makrokosmische kracht gekund en is nu Mikrokosmisch menselijk en dierlijk geworden, doch die wetten zijn in niets veranderd; de mens, als organisch levend wezen én leven, bezit die levenswetten en baart, schept daardoor zijn verdergaan, heeft hierdoor zijn evolutie in eigen handen gekregen. 


Het "Albewustzijn” dus... de "Ziel” in ons als Goddelijke kern... bezit deze stoffelijke, lichamelijke liefde! Niet dus ons gevoelsleven, niet onze persoonlijkheid, wij zélf bezitten hiervan niets, omdat wij thans Goddelijk baren en scheppen en wil zeggen: God is het zélf!!! Eéns, dat spreekt vanzelf.... is de mens bewust Goddelijk en dáár gekomen, wáár "God” als een gestalte leeft! Weer iets anders en is nu te diep voor uw denken en voelen, wellicht later. 
Gij als mens denkt: ik heb lief. Door de Goddelijke levenswetten kunnen wij u dus verklaren, dat gij het niet zijt, die schept en baart, doch de Goddelijke kern in uw leven, het "leven” dat elk jaar, altijd door dus, door "Moeder Natuur” ontvangt en te aanvaarden heeft. In niets is daarin ook maar "iets” veranderd, ál het leven, dat God te vertegenwoordigen heeft – én God is, handelt naar die wetten en is onze en de dierlijke, de natuurlijke, evolutie. 
Nu komt het lezer, het Goddelijke antwoord. De mens nu – maakt door zijn baren en scheppen – een andere wereld wakker! Duidelijk? Doordat hij schept en baart, krijgt de mens evolutie te zien, doordat hij schept én baart, gaat de mens hoger én hoger en nu iets anders: komt hij vanuit het oerwoud tot een hoger rassoort!!! Doordat hij schept en baart, waarvan hij nog géén wet kent... klimt de mens als ziel nu op tot hogere regionen, ook al slaat en trapt de persoonlijkheid, vernietigd hij zijn medemens. "God” blijft werkende, stuwt zichzelf voort, want eerst hierna staan wij voor "Christus”! 
En hiervoor kwam de Messias naar de aarde en bracht ons "Zijn” liefde; luister nu, Zijn rechtvaardigheid, Zijn vriendelijkheid, plichtsbetrachting, já... Hij bracht ons: Hebt u zelf lief én... hebt een ander "lief” als u zelf... de "Tien Geboden”... lezer... doodt niet, wilt gij niet gedood worden; nú staan wij voor de "Alliefde” en hebben Mohammed en de andere Profeten te aanvaarden, dit nu is voor Oost en West, voor Zuid en Noord, voor de mensheid!! Hierdoor aanvaarden wij "Christus!” 
Doordat de mens als "ziel” zichzelf geeft voor de baring en de schepping – legt hij "Goddelijke Fundamenten!. Wat hij nu voor zijn dagbewust leven doet, dát lezer – behoort nu tot zijn gevoelsleven én persoonlijkheid en komen wij straks op terug, waardoor wij het huidige stadium én de mens leren kennen. Doch nu staan wij voor de menselijke liefde. Thans moeten wij ons de liefde van "Christus” eigen maken en dát is het nu wat Christus heeft bedoeld, waarvoor Hij naar de aarde kwam. Dat is voor ál het leven van God... "Golgotha”! 


Voelt het aan en gij zijt ontwakende, leert nu universeel denken. 
De "God” in de mens, in ons hart dus... dát is waarlijk "God” Zélf, hierna staan wij voor onze eigen liefde. En wat heeft de mens zich daarvan eigen gemaakt? Is er een mens die nu geestelijk, dus voor zijn geest... lief heeft? Dat zijn de Albert Schweitzers.... de Galilei's, als vrouwen de Nightingales... de mens dus die het leven van "Christus” uitdraagt en vertegenwoordigen wil. En dacht u nu, dat wij, voor ons eigen volk...onze Maharadja's liefhebben? De mens, die zichzelf aan gewicht – door het aardse slijk betalen laat, aan goud dus? Dacht u, dat wij niet weten, dat er bij ons miljoenen kinderen van God, op straat veretteren van smart, honger en gebrek? En hier, onder uw eigen volk? Daar komen wij straks op terug, omdat wij nu voor de menselijke liefde staan, en gaan wij menselijk, dus niet Goddelijk verder. Mens ontwaakt en leert geestelijk, Universeel denken. Is dit niet dé waarheid? 
Gij staat dus op een dood punt voor de eigen liefde, want gij wilt niet aan de altruïstische liefde, de essentiële Goddelijke bron lijdt ruimtelijke armoede – u bent, althans die mensen, dus... bloedarm... u weigert lief te hebben! Dit voert ons tot het menselijk gevoelsleven en de menselijke persoonlijkheid en gaan wij weer even verder! Tot straks, lezer... 
Uw Marja-Radjany.


counter free
Google Analytics Alternative