HET LEVENSVERHAAL VAN MIJN OUDERS, WAAROVER IK EEN GEDICHT GA SCHRIJVEN. OOK KOMEN EEN PAAR MOOIE GEDICHTEN VAN MIJN VADER IN DE JAREN 50 DOOR HEM GESCHREVEN NAAR AANLEIDING VAN EEN INGRIJPEND MOMENT IN ZIJN EN ONS LEVEN HET VERLIES VAN ZIJN VROUW EN MIJN MOEDER WAARDOOR MIJN VADER MET NEGEN KINDEREN ACHTERBLEEF. ONDANKS DAT HEEFT HIJ HET TOCH MET HULP VAN GEZINSVERZORGSTERS DE EERSTE JAREN, EN DAARNA MET HULP VAN MIJN OUDERE  BROERS EN ZUSTERS DIE TOEN ALLEMAAL OOK NOG VRIJ JONG WAREN, GEPRESTEERD HET GEZIN EEN VEILIGE PLAATS TE BIEDEN WAAR WE NU NOG VOL BEWONDERING VOOR HEM OP TERUG KUNNEN KIJKEN.
Afbeelding invoegen
Gedicht geschreven door mijn vader  na het plotselinge overlijden van zijn vrouw  en mijn moeder en over twee kinderen die ook al overleden waren. 
Wederom is ’n jaar van ons heengegaan,  
Of 1955 staat weer voor ons om op te gaan.  
Ja 1954 hoort weer bij het verleden,  
En nu met "55” staan we weer op dezelfde wegen.  

En nu we weer even een blik slaan in het verleden,  
Dan denken we weer toen we die het vorige jaar zijn ingetreden.  
We waren die samen vol moed en met blijdschap ingegaan,  
Maar toen we goed halverwege waren  kwam ons de droevige tijding aan. 

 Het was moeder die van ons ging scheiden 
 En zeker opging naar de Hemelse Paradijzen.  
Ja, ik weet zeker dat daar 2 engeltjes stonden klaar,
  De een was hier 6 weken en de andere was nog maar pas, zowaar. 

 Ze zijn Moeder om haar hals heen gevlogen,
  En zijn toen de hemel binnengetogen.  
Ja, daar ziet Moeder van daar op ons neer,
  En bidt voor ons bij Jezus onze Lieve Heer.  

We willen dat helaas meenemen op onze levensbaan,
  En altijd maar denken, hoe vlug dat scheiden is gegaan.  
Nu moeten we denken dat  Moeder het was, 
 Toen ze bij leven ons aller raadgeving was.  

En dan nog allen die ons een gunst of wat ook hebben gedaan, 
 Die horen ook bij het laatste van deze wensen aan. 
 We willen hopen en vertrouwen en met liefde te saam,  
Zo geen mens te vergeten en een ieder bij te staan.  

Om zo op die schone wegen voor het eeuwige te leven,  
met Jezus, Maria en Jozef gaan allen te saam op en worden verheven.  
Maar voor ik ga eindigen had ik nog gedacht 
 Om dit goed te bewaren en over te geven aan het andere geslacht. 

 Laat het een ieder leren van buiten, 
En er naar leven  dan kan een ieder  op ’t eind,van dit leven de ogen blijmoedig sluiten.
Op het einde nog een paar regels die komen goed van pas, 
 hoor maar wat dat dan wel wezen mag :  

Bloemen verwelken en rozen vergaan,  
Maar dit bijhouden zal hier en hiernamaals ook nog bestaan.  
Wil dan met de Wil van Vader eerst en dan allen beloven,  
Om Moeder zaliger niet te vergeten hierboven.  
Uw aller liefhebbende Vader: 
Hendrikus Roesink.

Afbeelding invoegen
NOG EEN GEDICHT VAN MIJN VADER. 
Ter gelegenheid van het afscheid van onze waardevolle gezinszorg in de jaren van 1954-1955. 
Nu we staan voor een heel lang jaar,
  Staan we ook hier met veel wensen klaar.  
Ten eerste wensen we ons elkander een Zalig Nieuwjaar,
  En dan staan voor anderen ook wel wensen klaar.  

Om eerst aan onze gezinszorg te denken,
  Dan komen we voor juffrouw Bos en Koeneman wensen.
  En dan juffrouw Smits niet te vergeten,  
Haar met nog 1,2,3  van uw gezinsleden. 

 Zowaar om hier te spreken van zulke diensten hier gedaan, 
 Dat zullen we ons leven niet vergeten gaan. 
 We wensen u allen voor deze daden, 
 Ten eerste de Hemelse beloning te vergaren. 

 Want als we spreken van onze Lieve Heer, 
 Dan komen we met vele beloften weer.  
Hier staat dan wat gij aan de minsten der mijnen hebt gedaan, 
 Dat hebt ge aan Mij gedaan. 

 Is dat van onze Lieve Heer niet zalig te prijzen, 
 Dan weet ik zeker dat ge het met een klinkend jawoord zult prijzen.  
Maar nu is dat hier niet het minste aan ons gedaan, 
 We durven te spreken van het honderdvoudige komt hier reeds te staan. 
 
En dan allen die ons een gunst of wat ook hebben gedaan, 
 We willen hopen en vertrouwen en met liefde te saam.  
Zo geen mens te vergeten en een ieder bij te staan. 
 Om zo op die schone wegen voor het eeuwige te leven,  
Met  Jezus, Maria en Jozef gaan allen te saam opgaan en worden verheven.  
Maar voor ik ga eindigen had ik toch nog gedacht, 
 Om het goed te bewaren en over te geven tot het andere geslacht. 
Hendrikus Roesink. 

Afbeelding invoegen
GEDICHT OPGEDRAGEN AAN MIJN OVERLEDEN OUDERS.
LIEVE OUDERS. 
Toen ik bij jullie werd geboren,
En bij een groot gezin ging horen.
Ik was de zesde van het geheel,
Toch was ik voor jullie niet te veel.

Veel zorgen moeten jullie hebben gehad,
Negen kinderen dat is nogal wat.
Toch heb ik daar nooit iets van gemerkt,
Het heeft mijn opvoeding niet beperkt.

Twee kinderen hebben het niet gehaald,
Omdat God die heeft  terug gehaald.
Ook die hadden jullie graag alle liefde gegeven,
Jammer dat zij het bij jullie niet mochten beleven.

Een lieve en zorgzame moeder moet je zijn geweest,
De zorg voor de kinderen beslommerde jou het meest.
In liefde was jij niet te verslaan,
Moeder, zoals jij het hebt gedaan.

Altijd klaar staan voor andere mensen,
Ondanks dat je zelf zoveel had te wensen.
Daarmee verdien je een gouden kroon,
Ik zou je haast zetten op een troon.

Lang heb je van dit alles niet genoten,
Plotseling ben je uit ons leven weggeslopen.
Je hart dat zo vol liefde was,
Stopte plotseling gaf niet meer gas.

Mijn vader kwam alleen te staan,
Waar haalde hij de kracht vandaan.
Negen kinderen te eten geven,
Want die moesten blijven leven.

Alles werd er voor opzij gezet,
Dat ging heus niet voor de pret.
Zijn geliefde waar hij op kon steunen,
Daarop kon hij opeens niet meer leunen.

Toch heeft hij ze allemaal groot gebracht,
Daarvoor neem ik mijn petje af.
Nu ik ouder word, ga ik het meer waarderen,
Van mijn vader heb ik heel veel mogen leren.

Vader dat je ook nog dichten kon,
Verbaasd me, ik sta met open mond.
Dat had ik nooit van jou verwacht,
Zulke innige gedichten zo vol pracht.

Ja ze hebben me diep ontroerd,
Mijn innerlijk was er door gevloerd.
Aan Gene Zijde mag jij weten,
Dat ik jou en moeder niet ben vergeten.

Jullie graf kon me niet bekoren,
Omdat alleen het stoflichaam daar kon behoren.
De geest van jullie moest ik ergens anders zoeken,
Dat leerde ik uit Jozef Rulof's boeken.

Vader in mijn herinnering zul je altijd blijven,
Samen met moeder, hoe moet ik jullie beschrijven.
Twee ontzettend lieve mensen,
Een betere vader en moeder had ik me niet kunnen wensen.

Dit alles heb ik uit LIEFDE geschreven,
Als dank dat ik bij jullie heb mogen leven.
 De gedichten van vader hebben mijn hart geraakt,
De LIEFDE voor mijn ouders is opnieuw in mij ontwaakt.
Henk Roesink. 


counter free
Google Analytics Alternative