,,ACHTERLIJKHEID" GEZIEN DOOR EEN SPIRITUELE BRIL. 
Enige tijd terug lazen wij over een moeder die niets meer met God en de kerk te maken wilde hebben sedert zij een psychopathisch kind ter wereld heeft gebracht. Hoe kan een God liefhebben, die een onschuldig kind zo mismaakt geboren laat worden? Als ik zelf straf verdien, welnu, waarom moet zulk een rein wezentje, dat nog nooit iemand kwaad kon doen, hiervoor opdraaien? Ik kan slechts vrees voelen, maar nimmer enige liefde voor zulk een tiran, die zich op onschuldige baby's wreekt. Daarom wil ik ook niets meer met de kerk te maken hebben en laat u me nu alstublieft alleen met mijn verdriet! Met ongeveer deze bewoording had deze verdrietige moeder haar lidmaatschap voor de kerk opgezegd. De dominee had hierop een commentaar te gegeven, zoals gebruikelijk is te doen in dergelijke gevallen. Ofschoon goed bedoeld, was hij echter niet in staat deze moeder te troosten of van haar besluit te doen afzien om de kerkelijke band te verbreken. Woorden zoals: God is in Zijn doen en laten ondoorgrondelijk en wij moeten nimmer ophouden God te bidden om ons onze last te helpen dragen, hadden geen uitwerking. Ofschoon de reactie van zulk een moeder alleszins begrijpelijk mag worden genoemd, is zij toch af te keuren.

Niemand en zeer zeker God niet, die inderdaad slechts een Vader van Liefde is, zal haar deze houding echter kwalijk kunnen nemen. Dat zij zich op die wijze over God uitlaat bewijst immers alleen dat zij Hem niet werkelijk kent. Dat de dominee haar niet weer tot God terug weet te brengen bewijst alleen, dat ook de dominee God niet kent. Weliswaar uit hij zijn blind geloof en vertrouwen in Gods werk, maar doordat hij de geestelijke ruimtelijke wijsheid en diepte niet bezit om kennis te nemen van Gods wetten, kan hij in werkelijkheid geen troost geven, hoe zeer hij dit ook wenst en hoe goed hij dit ook bedoelt! De dominee -- en ook de pastoor -- gaan immers van een heel verkeerd standpunt uit, als zij spreken over een God die ons bepaalde straffen oplegt of opgaven stelt. God doet noch het één noch het ander! God is geen persoon waardoor wij worden geleefd, maar wij zijn persoonlijkheden die in God leven! Al het leven, zowel in de micro als in de macrokosmos is een onderdeel van God. Elk leven vertegenwoordigt God in een bepaalde toestand. Wij worden daarom niet geleefd door een opperwezen, maar wij bepalen zelf ons leven in en door dit opperwezen. Hierdoor hebben wij een eigen wil. Deze almacht verstoffelijkt zich door dit leven dat wij rondom ons zien en waarvan wij een nietig onderdeel vormen. De allerhoogste vorm van dit leven uit zich nu in de Christus, het allerhoogste stadium van Goddelijke bewustwording in de schepping. De Christus is voor elk mens nu het lichtende voorbeeld om naar te leven op aarde. De zin en het doel van ons leven is nu om dezelfde bewustwording te bereiken als de Messias. Hiervoor is niet één leven voldoende hoe goed ook besteed, maar vele miljoenen levens hier op aarde en ook op andere planeten. De wijsheid van de ruimte is van een hoog bewustzijn afkomstig en bereikte de mens langs spirituele weg. Nog staat de mens veelal afwijzend tegenover deze nieuwe openbaringen, die in werkelijkheid zo oud zijn als het leven zelf, maar het bewustzijn van het mensdom groeit thans elke minuut en binnenkort -- zeer binnenkort -- zal ook de meest ongelovige mens zijn hoofd moeten buigen voor de bewijzen die hem hiervoor zullen worden gegeven. De weg naar Christus -- de weg naar het hoogste Goddelijke stadium is de korte, harmonische weg, al dient het woord ,,kort" ruimtelijk te worden opgevat. Elke keer als wij als mens een handeling verrichten die disharmonie verwekt, staan wij stil op onze Goddelijke weg of -- en dit is nog ernstiger -- wij wijken hiervan af. Door onze eigen wil bouwen wij nu voor onszelf een eigen weg. Verbaast het u dat deze weg altijd een doodlopende weg is -- moet zijn zelfs -- omdat wij buiten de Goddelijke harmonie om geen eigen weg kunnen bewandelen, die een bestaansrecht heeft en die niet is bezaaid met allerlei hindernissen, die in de geest zijn opgebouwd door onze negatieve karaktereigenschappen zoals: haat, afgunst, hartstocht, roof, en moordlust!! Begrijpt ge nu waarom de wereld, zoals wij die thans beleven en ondervinden, niet het product mag worden genoemd van God, mar dat dit wangedrocht onze eigen schepping is? Wij projecteren deze disharmonie door onze psychopathische denk en handelswijze.

Niet God is het derhalve die ons straft en pijnigt, maar wij zelf zijn onze eigen beulen! Wij zelf bouwen onze hellen op, hier op aarde en ook in het hiernamaals, totdat wij weer in harmonie komen met ons diepste innerlijk, met God! Dan zullen wij ondervinden, dat al het leed en alle ellende, die wij hebben opgebouwd en waardoor wij hebben geleden zijn opgelost! Opgelost omdat het niet werkelijk bestond! Alleen voor ons, voor ons disharmonisch gevoelsleven, bestond die schijnwereld immers, die geen werkelijk bestaansrecht heeft en buiten het Goddelijk scheppingsplan om door ons was geprojecteerd en verdicht!! Een schepping als een droombeeld dat gedoemd is op te lossen, zodra wij onze ogen open slaan. De mensheid hier op aarde leeft nu in een dergelijke droomtoestand. Zij is in slaap. Zij is onbewust. En nu keren wij weer terug tot het psychopathische kindje! Maar begrijpt gij nu, dat er geen eeuwige verdoemenis bestaat - kan bestaan - maar dat de mens voor zichzelf alleen tijdelijk een hel kan opbouwen?! Een kind nu, dat psychopathisch is, achterlijk, beleeft nu een toestand waarvoor het zelf de basis heeft gelegd in één der vorige levens! De moeder sprak wel van een onschuldig en rein wezen en ofschoon wij allen zo ver kinderen denken is deze gedachtegang toch foutief en onbewust. Er zijn n.l. geen kinderen in de ruimte. Een kind is slechts een ziel die opnieuw in de stof wordt gebaard door de moeder. Zulk een ,,onschuldig wezen" heeft al miljarden levens achter zich en heeft er misschien bijgestaan toen onze Messias bijna 2000 jaar geleden op Golgotha aan het kruis werd genageld!! Straft God dan toch, zult u zich misschien nu afvragen. Het antwoord luidt natuurlijk nog steeds ,,NEEN". Dat het leven van dit ,,kind" psychopathisch is, is geen vorm van straf, maar is juist een vorm van bescherming! De Goddelijke vonk in dit wezen beschermt zodoende zichzelf, doordat hij een halt toeroept aan de persoonlijkheid van de mens, die de wetten van de harmonie dusdanig heeft overtreden, dat hij zijn dagbewustzijn verliest en zodoende weer kan terugkeren tot de Goddelijke kern in hem! Deze persoonlijkheid die nu ,,achterlijk" wordt genoemd, heeft zich in vorige levens dusdanig uitgeleefd, dat hij zich in de disharmonie heeft verloren. De persoonlijkheid is als het ware opgelost in de afbraak. Zo beschermt de Goddelijke kern in ons zichzelf voor blijvende of steeds toenemende disharmonie van de persoonlijkheid! Ook de meest disharmonische geest echter moet verder. Stilstand of blijvende achteruitgang is niet mogelijk voor het leven van God, dat zich in een bewustwordingsstadium bevindt! De disharmonische persoonlijkheid moet hiervoor weer op aarde worden geboren. Is het zielenleven nog niet voldoende tot rust gekomen, dan zal deze geboorte echter mislukken.

Wij spreken dan van een miskraam! Het psychopathische en disharmonische gevoelsleven van het ,,kind" drukt nu het embryo in de moeder dood! Is het gevoelsleven wel tot rust gekomen, maar is het nog steeds psychopathisch, dan beleeft de persoonlijkheid de z.g. ,,achterlijkheid". Een toestand die tegengaat dat de persoonlijkheid weer de kans krijgt om zich uit te leven! Vanzelfsprekend verdwijnt deze toestand weer na enkele geboorten al naar gelang de intensiviteit van de beleefde disharmonie. De moeder dus die zulk een achterlijk kindje ter wereld brengt dient te beseffen, dat dit geen straf is, noch voor haar noch voor het kindje! Zij als moeder helpt nu deze persoonlijkheid om weer tot God terug te keren en dient hiervoor God en de ruimte door de inzet van haar moederschap en liefde voor dit wezen. En wat het kindje zelf betreft: Hoe wonderbaarlijk is de schepping, dat zij het leven dwingt om die richting in te slaan die uiteindelijk alleen betekent: Bewustzijn, harmonie en oneindige Liefde en Geluk.
S.W. 


counter free
Google Analytics Alternative