Huwelijk en Religie.
"Waardoor
beleven man en vrouw geluk? Wat is geluk? Hoe is het geluk – dat toch innerlijk
wordt beleefd – ontstaan? Het geluk, waarvoor de mensen hun levens willen
inzetten? – Door het weten, door hun eigen diepten, door hun offeren en hun wil
om te dienen, het eigen bezit, dat zich heeft geopenbaard als Moeder, als de
"Algevendheid”, het grote en onbegrijpelijke, waardoor het leven op Aarde het
oneindige heeft kunnen beleven. Het oneindige in één levensgraad, het
allesomvattende, machtige éénnzijn van twee zielen.”
Uit:
"Volkeren der Aarde” door Jozef Rulof.
Ondanks het feit, dat wij volkomen beseffen, dat wij
hiermede een voor velen zeer delicate kwestie aanroeren, willen wij in dit
artikel toch dieper doordringen in het vraagstuk of een gelukkig huwelijk ook
een voor beide partijen gelijke religie vereist!
Vanzelfsprekend is het ideaal wanneer beide
huwelijkspartners hetzelfde geloof hebben. Dan moet het echter ook gelóóf zijn
en geen sleur! Een soort "routine-religie”, die door man en vrouw in acht wordt
genomen zal nauwelijks een basis kunnen vormen voor een gelukkig huwelijk! Zijn
beide partners werkelijk gelovig en lééft hun religie écht voor hen, dan is dat
inderdaad een wonderbaarlijk fundament en kan dit zegenrijke gevolgen hebben.
Het is echter zo, dat niet het geloof beslissend is
voor een gelukkig huwelijk, maar de mens zelf! Wie zou derhalve durven beweren,
dat een huwelijk dat in de kerk is "ingezegend” meer harmonisch is, dan een
huwelijk dat buiten de kerk om tot stand is gekomen? Zijn niet dikwijls de niet-ingezegende
huwelijken veel succesvoller dan de kerkelijke? Zijn er niet tal van huwelijken
tussen rooms-katholieken en protestanten die ook zijn geslaagd?
Wij hebben iemand eens horen zeggen, dat hij nooit een
lid zou willen zijn van welke kerk of sekte dan ook. Hij wilde, gaarne
liefdevol over elk geloof blijven denken dat de mens in hogere richting stuwt!
Inderdaad was dit wijsgerig gedacht, want is het juist
niet de onverdraagzaamheid van het geloof dat menig huwelijk heeft doen
stranden en vele mensen die van elkander hielden heeft belet om een huwelijk
aan te gaan? Is het niet de onverdraagzaamheid van het geloof, die zelf oorzaak
is dat vele ouders "die het beste voor hadden met hun kinderen”, deze kinderen
tot wanhoopsdaden hebben gedreven en zelfs tot zelfmoord?!
Het is een toestand die door een atheïst terecht met
ironie kan worden bezien, dat godsdienst in plaats van geluk te brengen en de
mensen samen te smeden, zeer dikwijls ongeluk, leed en verdriet schept en de
mensen vaak eerder uit elkander slaat dan verenigt!
Een huwelijk zal alleen dan geluk voor de mens kunnen
betekenen, indien beide partners een zekere morel basis bezitten. Deze basis
kan in vele gevallen door het geloof
worden versterkt, maar als hij al vóórdien niet aanwezig was, dan zal hij toch
niet in staat blijken te zijn om het geluk te kunnen dragen! Wij bedoelen, dat
karakter, aanleg, gevoeligheid, kameraadschap, eerlijkheid en vertrouwen de
basiselementen moeten vormen van de relatie tussen de beide echtelieden. Het
geloof kan deze eigenschappen wellicht iets accentueren, maar als deze niet, of
in onvoldoende mate aanwezig zijn, dan kan ook het mooiste geloof op zich zelf
geen grondslag vormen voor een gelukkig huwelijk.
Hieruit volgt onmiddellijk, dat de mens, ook zónder
religie, een gelukkig huwelijk kan hebben!
Wij propageren hiermede geen "ketterse” leerstelling,
maar alleen de waarheid. Wat zegt eigenlijk geloof als er geen zedelijke basis
in de mens leeft? En wat zegt atheïsme, wanneer er wel een zedelijke basis in
de mens aanwezig is?
Waar het op aan komt, zijn onze daden. En de daden
zullen nu uitmaken wie werkelijk religieus is.
De daad vertolkt het gebed, dat werkelijke waarde
heeft. Het bidden, dat de mens doet, is volkomen nutteloos en betekent
tijdsverspilling, wanneer dit gebed ’n onderbreking van levenswetten beoogt en
ook wanneer het gebed een gebedel om gunsten inhoudt! Alleen onzelfzuchtige
gebeden bereiken hun doel. De andere komen niet hoger dan het plafond in onze
kamer!
Het is dus zo, dat de aard van de mens beslissend is
en niet zijn religie! Het is dan ook geen voorwaarde om "religieus” te zijn,
dat wij naar de kerk moeten lopen of God op andere wijze gaan aanbidden! Zoals
gezegd, bepalen onze daden – voortkomende uit ons gevoelsleven – of wij wel of
niet religieus zijn.
Goed te handelen, liefde te bezitten en harmonisch te
leven betekent al dat wij Christus aanvaarden, ook al zijn we nog niet geneigd
de Messias te erkennen! Christus verlangt niet van ons dat wij voor Hem op onze
knieën zullen vallen. De verlichte mens echter zal dit vanzelf doen, omdat hij
beseft dat Christus inderdaad de personificatie van de grootste liefde, de
hoogste wijsheid en het hoogste bewustzijn is! De weg van de mensheid voert
over de dóór Golgotha. Een andere weg bestaat niet! Men kan echter ook Christus
volgen zonder naar de kerk te gaan. Wij hebben dit in vorige artikelen reeds
duidelijk verklaard.
Toch bedoelt de kerk het goed en zij tracht de mens zo
veel mogelijk hoger gevoel bij te brengen en daarom mag het vele goede, door
haar verricht, niet worden genegeerd. Als zij zich echter stelt tussen het
geluk van man en vrouw, dan is het hoog tijd, dat dit euvel eens radicaal uit
de weg wordt geruimd. Het huwelijk is zo heilig, dat dit boven elke kerk staat.
Dat man en vrouw met elkander trouwen en kinderen voortbrengen is een kosmische
wet, die boven elke kunstmatige instelling staat!
Een huwelijk is ook geen toevallige gebeurtenis tussen
twee willekeurige personen, maar een kwestie van oorzaak en gevolg. Dat
betekent, dat de twee huwelijkspartners door de natuurwet oorzaak en gevolg met
elkaar in aanraking komen en huwen. Ook hierin bestaat geen toeval! Het is
voorbestemd wie zij zullen trouwen!!!
Is het nog nodig op te merken dat een natuurwet niets
te maken heeft met protestantisme of katholicisme? Personen uit vorige levens,
waarmede wij hebben te maken, zullen nu door deze wet aan ons worden
opgedrongen. Geen macht kan dit verhinderen! Ook de geboorte van de kinderen speelt
hierin een beslissende rol! Indien het een wet is, dat een kind moet worden
geboren, dan geschiedt dit, de natuurwetten zullen dat overheersen!
Hierdoor is het ook te verklaren dat vaak zulke
uiteenlopende personen met elkaar in het huwelijk treden. De maatschappij
begrijpt dit niet en vraagt zich af: wáárom deze personen met elkaar zijn
getrouwd, terwijl zij niet bij elkander passen! Wanneer "Hij” en "Zij” elkander
echter hebben gevonden, dan zal ondanks alle bemoeiingen van familie of kerk
het huwelijk plaatsvinden en een gelukkig huwelijk kunnen beleven.
Sinclair Weston.
