Huwelijk en Religie.

"Waardoor beleven man en vrouw geluk? Wat is geluk? Hoe is het geluk – dat toch innerlijk wordt beleefd – ontstaan? Het geluk, waarvoor de mensen hun levens willen inzetten? – Door het weten, door hun eigen diepten, door hun offeren en hun wil om te dienen, het eigen bezit, dat zich heeft geopenbaard als Moeder, als de "Algevendheid”, het grote en onbegrijpelijke, waardoor het leven op Aarde het oneindige heeft kunnen beleven. Het oneindige in één levensgraad, het allesomvattende, machtige éénnzijn van twee zielen.”
Uit: "Volkeren der Aarde” door Jozef Rulof.                        

 Ondanks het feit, dat wij volkomen beseffen, dat wij hiermede een voor velen zeer delicate kwestie aanroeren, willen wij in dit artikel toch dieper doordringen in het vraagstuk of een gelukkig huwelijk ook een voor beide partijen gelijke religie vereist!
Vanzelfsprekend is het ideaal wanneer beide huwelijkspartners hetzelfde geloof hebben. Dan moet het echter ook gelóóf zijn en geen sleur! Een soort "routine-religie”, die door man en vrouw in acht wordt genomen zal nauwelijks een basis kunnen vormen voor een gelukkig huwelijk! Zijn beide partners werkelijk gelovig en lééft hun religie écht voor hen, dan is dat inderdaad een wonderbaarlijk fundament en kan dit zegenrijke gevolgen hebben.
Het is echter zo, dat niet het geloof beslissend is voor een gelukkig huwelijk, maar de mens zelf! Wie zou derhalve durven beweren, dat een huwelijk dat in de kerk is "ingezegend” meer harmonisch is, dan een huwelijk dat buiten de kerk om tot stand is gekomen?  Zijn niet dikwijls de niet-ingezegende huwelijken veel succesvoller dan de kerkelijke? Zijn er niet tal van huwelijken tussen rooms-katholieken en protestanten die ook zijn geslaagd?

Wij hebben iemand eens horen zeggen, dat hij nooit een lid zou willen zijn van welke kerk of sekte dan ook. Hij wilde, gaarne liefdevol over elk geloof blijven denken dat de mens in hogere richting stuwt!
Inderdaad was dit wijsgerig gedacht, want is het juist niet de onverdraagzaamheid van het geloof dat menig huwelijk heeft doen stranden en vele mensen die van elkander hielden heeft belet om een huwelijk aan te gaan? Is het niet de onverdraagzaamheid van het geloof, die zelf oorzaak is dat vele ouders "die het beste voor hadden met hun kinderen”, deze kinderen tot wanhoopsdaden hebben gedreven en zelfs tot zelfmoord?!
Het is een toestand die door een atheïst terecht met ironie kan worden bezien, dat godsdienst in plaats van geluk te brengen en de mensen samen te smeden, zeer dikwijls ongeluk, leed en verdriet schept en de mensen vaak eerder uit elkander slaat dan verenigt!

Een huwelijk zal alleen dan geluk voor de mens kunnen betekenen, indien beide partners een zekere morel basis bezitten. Deze basis kan in vele gevallen door  het geloof worden versterkt, maar als hij al vóórdien niet aanwezig was, dan zal hij toch niet in staat blijken te zijn om het geluk te kunnen dragen! Wij bedoelen, dat karakter, aanleg, gevoeligheid, kameraadschap, eerlijkheid en vertrouwen de basiselementen moeten vormen van de relatie tussen de beide echtelieden. Het geloof kan deze eigenschappen wellicht iets accentueren, maar als deze niet, of in onvoldoende mate aanwezig zijn, dan kan ook het mooiste geloof op zich zelf geen grondslag vormen voor een gelukkig huwelijk.
Hieruit volgt onmiddellijk, dat de mens, ook zónder religie, een gelukkig huwelijk kan hebben!
Wij propageren hiermede geen "ketterse” leerstelling, maar alleen de waarheid. Wat zegt eigenlijk geloof als er geen zedelijke basis in de mens leeft? En wat zegt atheïsme, wanneer er wel een zedelijke basis in de mens aanwezig is?

Waar het op aan komt, zijn onze daden. En de daden zullen nu uitmaken wie werkelijk religieus is.
De daad vertolkt het gebed, dat werkelijke waarde heeft. Het bidden, dat de mens doet, is volkomen nutteloos en betekent tijdsverspilling, wanneer dit gebed ’n onderbreking van levenswetten beoogt en ook wanneer het gebed een gebedel om gunsten inhoudt! Alleen onzelfzuchtige gebeden bereiken hun doel. De andere komen niet hoger dan het plafond in onze kamer!
Het is dus zo, dat de aard van de mens beslissend is en niet zijn religie! Het is dan ook geen voorwaarde om "religieus” te zijn, dat wij naar de kerk moeten lopen of God op andere wijze gaan aanbidden! Zoals gezegd, bepalen onze daden – voortkomende uit ons gevoelsleven – of wij wel of niet religieus zijn.

Goed te handelen, liefde te bezitten en harmonisch te leven betekent al dat wij Christus aanvaarden, ook al zijn we nog niet geneigd de Messias te erkennen! Christus verlangt niet van ons dat wij voor Hem op onze knieën zullen vallen. De verlichte mens echter zal dit vanzelf doen, omdat hij beseft dat Christus inderdaad de personificatie van de grootste liefde, de hoogste wijsheid en het hoogste bewustzijn is! De weg van de mensheid voert over de dóór Golgotha. Een andere weg bestaat niet! Men kan echter ook Christus volgen zonder naar de kerk te gaan. Wij hebben dit in vorige artikelen reeds duidelijk verklaard.
Toch bedoelt de kerk het goed en zij tracht de mens zo veel mogelijk hoger gevoel bij te brengen en daarom mag het vele goede, door haar verricht, niet worden genegeerd. Als zij zich echter stelt tussen het geluk van man en vrouw, dan is het hoog tijd, dat dit euvel eens radicaal uit de weg wordt geruimd. Het huwelijk is zo heilig, dat dit boven elke kerk staat. Dat man en vrouw met elkander trouwen en kinderen voortbrengen is een kosmische wet, die boven elke kunstmatige instelling staat!

Een huwelijk is ook geen toevallige gebeurtenis tussen twee willekeurige personen, maar een kwestie van oorzaak en gevolg. Dat betekent, dat de twee huwelijkspartners door de natuurwet oorzaak en gevolg met elkaar in aanraking komen en huwen. Ook hierin bestaat geen toeval! Het is voorbestemd wie zij zullen trouwen!!!
Is het nog nodig op te merken dat een natuurwet niets te maken heeft met protestantisme of katholicisme? Personen uit vorige levens, waarmede wij hebben te maken, zullen nu door deze wet aan ons worden opgedrongen. Geen macht kan dit verhinderen! Ook de geboorte van de kinderen speelt hierin een beslissende rol! Indien het een wet is, dat een kind moet worden geboren, dan geschiedt dit, de natuurwetten zullen dat overheersen!

Hierdoor is het ook te verklaren dat vaak zulke uiteenlopende personen met elkaar in het huwelijk treden. De maatschappij begrijpt dit niet en vraagt zich af: wáárom deze personen met elkaar zijn getrouwd, terwijl zij niet bij elkander passen! Wanneer "Hij” en "Zij” elkander echter hebben gevonden, dan zal ondanks alle bemoeiingen van familie of kerk het huwelijk plaatsvinden en een gelukkig huwelijk kunnen beleven.
Sinclair Weston.




counter free

Google Analytics Alternative