GIJ DIE HIER BINNENGAAT LAAT ALLE HOOP NIET VAREN! 
De Bijbelse uitspraak: ,,En God ziet toe en zwijgt", is een gezegde dat een zeer relatief karakter bezit. Onze tegenwoordige tijd geeft hiervan getuigenis op een wijze, die niet kan worden misverstaan voor diegenen die het gevoel bezitten om de zin en de strekking van deze gebeurtenissen om ons heen te zien en te begrijpen. God heeft alleen eindeloos geduld met de mens. Dit eindeloze geduld wordt nu valselijk geïnterpreteerd als ,,zwijgen". In wezen zwijgt God echter nimmer en spreekt doorlopend tot de mens door wie Hij zich in de stof openbaart! Het bewustzijn van de mens echter is bepalend voor de kracht waarop deze Goddelijke stem binnen in het wezen tot uitdrukking kan worden gebracht. De één hoort de stem helemaal niet, terwijl de andere deze bezielende klanken op volle kracht mag beluisteren, al naar gelang het gevoelsleven van de mens en de trap van evolutie die hij heeft weten te bereiken. Hoe ,,weten" wij wanneer God in ons spreekt? Het is niet moeilijk om hierop antwoord te geven, want God openbaart zich continu aan alles wat leeft door Zijn eindeloze Liefde. Wanneer wij Liefde in ons voelen, dan is dit de Goddelijke kern binnen in ons, die zich via ons gevoelsleven manifesteert. Zo heeft ook God gesproken tot Giovanni Papini, een halfverlamde en bijna blinde 73-jarige grijsaard, die heeft geproclameerd: ,,Aan het einde der dagen zal God in Zijn oneindige goedheid ook de Duivel vergiffenis schenken."

In het Vaticaan en ook in andere kerkelijke kringen heeft dit bericht de uitwerking gehad van een exploderend vat dynamiet Papini is namelijk niet de eerste de beste katholiek, maar is sinds dertig jaar de schrijver van het officiële katholicisme, een soort Italiaanse Claudel, wiens oeuvre , dat uit vierenvijftig delen bestaat, in de bibliotheken van de strengste kloosterorden kan worden aangetroffen. Ook wordt zijn werk, behalve in Europa, nog gelezen in Amerika en in China, doordat het in vele talen is verschenen. Deze katholieke auteur van naam heeft het nu aangedurfd Rome openlijk uit te dagen, doordat hij een boek heeft gepubliceerd ,,De Duivel", waarin hij de barmhartigheid Gods tegenover de eeuwige verdoemenis stelt. De eeuwige verdoemenis kan slechts bestaan in zoverre als het bestaan der tijd wordt erkend. Aan het einde der tijden begint alles opnieuw. De Engelen der Duisternis zullen weer Engelen des Lichts worden. De Duivel zal zijn plaats naast God weer innemen. Aldus luidt een passage uit dit opzienbarende werk, dat uit vierhonderd pagina's bestaat en het al vele eeuwen oude dogma der eeuwige verdoemenis omver werpt. Dat de mens verlangt naar een God van Liefde moge blijken uit het feit, dat binnen een maand tijds niet minder dan vijftigduizend exemplaren van ,,De Duivel" werden verkocht!! De Rooms-katholieke kerk heeft -- in tegenstelling tot haar gewoonte -- ditmaal ogenblikkelijk gereageerd. Het hoofd van het Vicariaat in Rome heeft een ordonnantie gezonden naar al zijn diocesen om de verkoop van het boek in de katholieke boekwinkels te verbieden. Het resultaat is alleen, dat 't boek druk na druk mag beleven en dat het aantal lezers zich uitbreidt als een olievlek op het water! De theoloog Origenes ondersteunt Papini's liefdevolle boodschap, doordat hij de geestelijk bewuste uitspraak doet: ,,Bij het einde van de wereld zullen alle schepselen terug keren tot hun Goddelijk volmaakte staat!" Papini zelf heeft echter uiteraard ook tal van uitspraken, waarmede  hij de eeuwige verdoemenis gedachte aanvalt. Hij citeert o.m. een gebed van de H. Dominicus voor de verdoemden: ,,Waarom bidden wij voor hen, wanneer zij niet kunnen worden gered?" Ook haalt hij de ,,Verhandeling over het Vagevuur" van de H. Katherina van Genua aan, waarin staat, dat bij het laatste oordeel de verdoemden weer uit de Hel naar het Vagevuur zullen worden gebracht. Hij wijst ook op de H. Franciscus van Sales en memoreert, dat Peguy in zijn ,,Mysteries de la Charité" Jeanne d'Arc laat zeggen, dat ook de verdoemden de zaligheid deelachtig zullen worden. Papini beseft ten volle wat de consequenties zijn van zijn rebellie tegenover Rome. Hij weet dat hij -- voor het moment -- een verloren strijd voert tegen het machtige Vaticaan. De kerk heeft hem er aan herinnert, dat hij elk ogenblik kan sterven, zonder in staat te zijn geweest op zijn ,,dwalingen" terug te keren.

Papini zal echter niet toegeven, omdat in hem de God van Liefde heeft gesproken en daar vertrouwt hij zich geheel aan toe. Aan het begin van dit artikel hebben wij reeds de opmerking gemaakt, dat voor diegenen die er gevoel voor bezitten, de tegenwoordige tijd een getuigenis aflegt die niet kan worden misverstaan. In alle uithoeken van onze vijf werelddelen gebeuren dingen die schijnbaar geheel los staan van elkander, maar in werkelijkheid zeer nauw met elkander zijn verbonden. De rode draad die overal doorheen loopt, heet ,,evolutie". De mens van deze eeuw gaat bewust worden. Door dit groeiende bewustzijn kan God zich tevens in ruimere mate openbaren. Dit openbaren geschiedt op niet altijd even sensationele wijze, maar niettemin is zij een feit. Er zijn niet voor niets vele duizenden nieuwe sekten, die allen zoeken naar de ware God, omdat zij de God die de moederkerk verkondigt, niet meer kunnen aanvaarden. Miljoenen zoeken helemaal buiten elk geloof om. Vele miljoenen hebben het zoeken opgegeven en leven zonder Godsgedachte. Hoe dan ook, elk mens bidt en smeekt in zijn onderbewuste ik om God te leren kennen. Er zijn geen mensen die hierop een uitzondering vormen, al lijkt het zo! De schrijver van dit artikel heeft tijdens de laatste wereldoorlog duizendtallen mensen zien sterven en vermoorden. Velen hiervan waren in naam atheïst. Toen zij echter met de dood werden geconfronteerd laaide in hun ziel een vreselijke angst op. De angst voor het grote onbekende. De angst voor God, die zij nimmer hadden aanvaard! Hoe gaarne wilden vele van deze mensen worden gerustgesteld! Zij konden echter niet geloven, alleen hopen! En wie draagt hiervoor de schuld? Wij zeggen u, de kerk! De kerk, die zijn taak niet verstaat en de dorstige mens niet weet te laven. De kerk, die nog steeds oude Oosterse sprookjes aan de mens van de twintigste eeuw vertelt, inplaats van de Goddelijke realiteit. De kerk, die nog steeds van zoenoffers spreekt, gelijk de heidenen, duizenden jaren geleden. De kerk, die een God van wraak en verdoemenis verkondigt aan de mens, terwijl de gemiddelde huisvader al meer liefde bezit en gevoel voor rechtvaardigheid, dan het Opperwezen tot wie hij in overgave zijn gebeden zou moeten richten! Het is onze heilige overtuiging dat elk mens verlangt naar de Vader van Liefde, waarin hij met geheel zijn hart en geheel zijn verstand zou willen geloven. Deze Vader van Liefde moet hem echter worden aangetoond. En dit aantonen moet op andere wijze gebeuren dan de kerk dit meent te moeten doen! Velen beweren dat het de mens is, die steeds voor zich zelf een God heeft gezocht en ook geschapen, omdat hij een ,,steun" wilde hebben.

Dit is echter in strijd met de waarheid. De mens zocht niet door de eeuwen heen naar een God, maar God openbaarde zich door de eeuwen heen steeds aan de mens. Hoe hoger de mens steeg des te hoger openbaarde zich God in deze! Tweeduizend jaar geleden was de mens, wat zijn gevoelsleven betreft, nog niet zo ver gevorderd als nu. De Christus kon de mens niet meer geven, dan dat Hij heeft gedaan, anders was Hij nog veel eerder gekruisigd! God openbaart zich echter ook nu -- elke dag -- aan de mens. De mens zal en moet ontwaken. De oude dogma's MOETEN verdwijnen, omdat die thans remmend werken voor het ontwaakte gevoelsleven, dat de twintigste eeuw bezit. De ontdekkingen en vorderingen van onze wetenschap, het zich vrij maken van vele volkeren, de parapsychologie enz. enz. Dit alles vormen slechts de werktuigen in de handen van God om de mens te laten ontwaken. Hoe wil de kerk hiertegen vechten? Papini verkondigt een Goddelijke waarheid, als hij beweert dat zelfs aan de duivel vergiffenis wordt geschonken. Wat is een duivel eigenlijk? Een duivel is een schepsel van God, die zich slechts van de Goddelijke Harmonie heeft afgekeerd. Een duivel is de personificatie van disharmonie. Niettemin bezit ook de duivel een Goddelijke kern, want buiten God om is er geen leven!! Deze Goddelijke kern zal eens tot God moeten terugkeren. Dit kan niet anders, want al het leven van God dat eens werd uitgezonden, is voorbestemd om weer naar die bron terug te vloeien. Het is niet mogelijk, dat een deel van God halverwege blijft steken! Wie op de hoogte is ook maar van slechts de grondbeginselen van de metafysica zal begrijpen dat het volstrekt onmogelijk is dat iets wat eens werd geschapen ook niet weer moet oplossen. Wanneer wij van de geboorte spreken, dan houdt dit metafysisch gezien ook de ,,dood" in. De dood begint namelijk bij de geboorte! Indien er geen dood was, zou er ook geen geboorte kunnen bestaan. Als God deze planeet heeft geschapen, dan houdt dit in, dat deze planeet eens zal moeten sterven. Dit geldt voor alles in de ruimte. Indien er een begin is geweest, dan zal er ook een einde moeten zijn. En wanneer er een duivel is ,,ontstaan", dan zal ook deze eens oplossen. Alleen God is eeuwig, omdat er bij God geen begin is geweest. Wij allen echter -- ook de duivel -- zijn een deel van deze God. Wij zijn daarom allen -- ook de duivel -- eeuwig, maar slechts in DIE zin, dat onze ziel eeuwig is, maar dat de scheppingsVORM - en dat IS onder anderen de duivel -- tijdelijk is! Het levende wezen is sterfelijk, terwijl het leven zelf onsterfelijk is! De duivel en de hellen bestaan werkelijk! Dit is geen fictie. De duivel is echter slechts een ziel, die zich in de disharmonie tijdelijk heeft verloren en hellen zijn onbewuste sferen, die de mens voor ZICHZELF in het leven heeft geroepen. Onze disharmonische gedachten vormen de constructie van deze duistere gebieden. Zodra de mens in harmonie komt met zijn Goddelijke ,,Ego", dan lost zulk een hel op als, als een Fata Morgana, want dan zijn er geen fundamenten meer, waarop deze kan bestaan. Wij weten niet of Papini zal slagen in zijn strijd tegen Rome. Wel weten wij, dat er na Papini net zo lang nieuwe ,,rebellen" zullen blijven komen, totdat de kerk het hoofd heeft gebogen. De God van Liefde Zelf strijd tegen de kerk zolang zij blijft doorgaan om onbewuste leerstellingen te verkondigen. De mens van de twintigste eeuw is voorbestemd om dit evenement te kunnen aanschouwen. In deze eeuw zal het dogma van de God van wraak en eeuwige verdoemenis ineenstorten en uit de as zal als een phoenix verrijzen de Enige Ware God van Liefde, Die zijn kinderen ten allen tijde tot zich neemt - ook al was dit kind DE DUIVEL ZELF
Don Bamberg.


counter free
Google Analytics Alternative