DE MISGEBOORTE. 
De moeder die haar zwangerschap vroegtijdig beëindigd ziet, beleeft veel verdriet. Het leven, dat zij dankbaar onder haar hart droeg en koesterde, maakt zich van haar los. Wanneer nu de dood als het absolute einde van alles wordt gezien, is de misgeboorte voor haar een onbegrijpelijke en haast onaanvaardbaar gebeuren. ,,Als de mens met God in harmonie was gebleven, dan was er geen miskraam ontstaan'' zegt Meester Zelanus in dit artikel. Dat houdt dus in, dat de misgeboorte niets met God heeft uit te staan, maar dat wij dit gebeuren in het bewustzijn van ons leven moeten plaatsen. Moeder en kind zijn met dit gebeuren verbonden. Om het beleven te kunnen verwerken, zal het hoofdbuigen noodzakelijk zijn. De gedachte, dat de moeder het andere leven weer verder in zijn of haar evolutie heeft geholpen, zal daarbij voor haar krachtgevend zijn.

Wanneer ik u een duidelijk antwoord wil geven op dit onmetelijke en voor vele mensen onverklaarbare gebeuren, moet ik u voeren door de duizenden wetten en levensmogelijkheden van de ziel. U weet daar niets vanaf. U moet in de allereerste plaats aanvaarden, dat de ziel als mens alleen door telkens terug te keren naar de Aarde naar een hogere toestand kan evolueren. In zijn ontwikkeling verloor de mens zich. Door zijn onbewust handelen bezoedelde hij de Goddelijke, harmonisch geschapen wetten en zichzelf. Daardoor kon de miskraam ontstaan. Als de mens met God in harmonie was gebleven, dan was er geen miskraam ontstaan. De chaos, die de mens door zijn onbewust handelen aanrichtte, brengt ons naar de psychopathie. Alle psychopaten zijn mensen, die de Goddelijke wetten veelvuldig overtraden, door hun haat, hun wreedheid, hun moord, hun hartstochten. Zij liggen na de stoffelijke dood in de laagste, door hen zelf opgebouwde duistere werelden. Maar ook zij moeten volmaakt naar God terug, want Deze kan geen van Zijn vonken verloren laten gaan.

Hoe zouden zij nu naar hun Schepper kunnen terugkeren, als zij niet telkens weer de gelegenheid kregen nieuwe ervaringen op te doen om daardoor aan liefde en bewustzijn te winnen? God stuurt hen in Zijn Wijsheid terug naar het aardse leven. De bruutheid, die deze zielen evenwel nog eigen is, overheerst het natuurlijke proces in de moeder en scheurt het tere, nog maar half verstoffelijkte cellenweefsel vaneen, waarna de vloeiingen beginnen en het leven de miskraam te aanvaarden heeft. De dokter kan, om dit te voorkomen, de moeder middelen voorschrijven, maar deze medicijnen zullen en kunnen nu niet helpen, omdat men voor de eigen, onherroepelijke wetten van het kind staat. Dit leven keert nu terug naar het astrale bestaan, maar straks wordt het opnieuw door de moeder aangetrokken, net zolang totdat het  innerlijke leven gereed is om de stoffelijke wetten verder te ondergaan. Dan pas kan de normale geboorte volgen. Toch wordt het kind als psychopaat geboren, wat duidt op zijn lage, nog dierlijke afstemming. Het overtreden van de Goddelijke wetten hebt u tijdens de laatste oorlog kunnen waarnemen.  Miljoenen mensen leefden zich uit en zij allen zullen moeten terugkeren en de psychopathische levensgraad moeten aanvaarden.

Allen zullen zeven en meerdere miskramen veroorzaken, voordat ze weer in harmonie zijn met het stoffelijke leven en de wetten voor het vader en moederschap. Omdat u zich echter anders in deze materie zou verliezen, behandel ik hier slechts de zeven bestaande levensgraden. Wij weten, dat de ziel, komend uit haar diepste, disharmonische graad door de zes maal zeven overgangsstadia naar de zeven stadia van de normale, stoffelijke geboorte moet. Dat één moeder echter niet negenenveertig keer een miskraam kan beleven weten wij ook! Hierin wordt de moeder nu ten behoeve van het disharmonische zielenleven door een ontelbaar aantal andere moeders geholpen. De ziel als mens moet dus door al die misgeboorten heen, voordat zij haar natuurlijke  geboorte weer in eigen handen heeft. Elke moord is voor de mens een misgeboorte. Denkt u zich nu eens in, met het beeld van de laatste oorlog voor ogen, voor hoeveel gevallen van ontijdige geboorten de mens in de toekomst nog zal komen te staan ... een geestelijke en stoffelijke chaos, waaraan de mens, hoe graag ook, niets kan veranderen. In de toekomst zorgen miljoenen moeders er echter voor, dat de misgeboorte geheel oplost. Deze moeders behoeven echter met die psychopathische levens niets te maken te hebben. Zij zijn gereed voor het hoogste moederschap en willen dienen, overtuigd van hun universele staat. Zij wensen met inzet van hun lichaam, hun liefde en hun kracht, keer op keer te doen, wat God in het oneindige deed, levend in het heilige weten, dat zij in hun graad tijdens hun zwangerschap deze Goddelijke Scheppingsdaad opnieuw verrichten.

Naast de onbewuste miskraam, die ik u duidelijk maakte, bestaat er ook nog de bewuste  miskraam. Die zal ik u nu verklaren. Het leven aan Gene Zijde is geheel gewijd aan studie. Met heel onze persoonlijkheid zijn we bezig door te dringen in de wetten, graden en toestanden, die het Goddelijke Heelal beheersen om daardoor dichter tot onze Schepper te komen. Wij willen deze wetten niet alleen zien, maar ook ondergaan. Als dit verlangen op honderd procent in ons is gekomen, schenkt God ons deze genade. Zo zal de ziel, die de verdichting en de uitdijing van de stoffelijke geboortewetten wenst te beleven, van Hem de mogelijkheid ontvangen om weer als kind in de moeder op te groeien. Dit duurt zolang, totdat dit unieke proces in zijn geheel bewust beleefd is, waarna de ziel de moeder verlaat, haar dankend voor de gelegenheid, die zij haar in haar liefde schonk. Een dankbaarheid, die deze moeder straks - in het leven na de dood - als een hemel zo onmetelijk voor zich zal zien. Door deze mogelijkheid, winnen wij en ook de aardse moeder aan kosmisch bewustzijn! Vindt u dit vreemd of onlogisch? Of gaan uw ogen open en komt er vreugde in u, nu u een glimp ontvangt van de Goddelijke realiteitswetten? Voelt u aan, wat u op Aarde nog te leren hebt? Ik zou u nog veel meer waarheden kunnen geven, waarvan wij de miljoenen levensgraden leerden kennen en bezitten. Ik zou u nog kunnen verklaren, of het kind dan wel de moeder zélf verantwoordelijk is voor de disharmonie.

Hoeveel moeders zijn er immers niet, die hun kind niet wensen en het vóór of ná de geboorte doden. Elk mens, ook wij die aan Gene Zijde leven, deden dit eens in onze beperktheid, ons onbewustzijn om dan te beleven, hoe ontzaglijk Gods liefde is, door ons de gelegenheid te geven, zólang het moederschap te ondergaan, totdat wij de genade ervan gingen inzien.
Meester Zelanus. 


counter free
Google Analytics Alternative