DE MEESTERS ZEGGEN. 
Hieronder volgt het derde gedeelte van de lezing DANKBAARHEID uitgesproken door Meester Zelanus op zondagmorgen, de 2e oktober 1949 te Den Haag in Diligentia. Wanneer u het geluk hier op Aarde reeds waarlijk kunt beleven en bevoelen; u kunt voelen dat de Christus naast u wandelt -- want dat DOET Hij --, u zoekt Zijn Persoonlijkheid. U ligt neergeknield en bidt. Dat bidden echter helpt u niet wanneer de daad u naar de afgrond voert en het bezwijken komt. Elk ogenblik kan de Messias naast u wandelen en kunt u Hem horen. Hij is overal, want Hij heeft uw leven beleefd! Hij IS het licht. Hij IS de spraak. Hij IS het gevoelsleven! HIJ IS ALLES!! Want dat kunnen wij, kinderen achter de kist, aantonen! Een broeder van mij, nog slechts kort van de Aarde heengegaan -- ik zou u zijn naam kunnen geven -- een mens die voor de maatschappij veel heeft gedaan. Wij mochten dit leven achter de kist opvangen! WIJ! Wie zijn dat eigenlijk, die ,,WIJ''? Dat is de orde van de Messias! Dat is DE UNIVERSITEIT VAN CHRISTUS! Een mens die waarlijk door de Universiteit van Christus wordt aanvaard, die IS dankbaarheid, die IS welwillendheid en rechtvaardigheid! Die mens, die ziel, die persoonlijkheid die heeft lief ten koste van ALLES! Die is niet moe, die is niet ziek. U behoeft niet ziek te zijn wanneer u daadwerkelijk wilt bezielen.

Wanneer u de woorden en de gevoelens van een ander wilt ontvangen, dan IS er geen ziekte meer. Daarom zegt CHRISTUS: ,,Laat de blinde de blinde genezen''! Wij weten dat deze wonderen elk ogenblik tot stand worden gebracht. Elk ogenblik kunnen deze wonderen plaats vinden. Dat had dit kind beleefd, deze professor, deze astronoom, dit godgeleerde kind. En toen kwam hij aan Gene Zijde. In zijn leven had hij nog moeten aanvaarden dat de God van al het Leven verdoemt. Ja, deze verdoemdheid maakte nog deel uit van zijn persoonlijkheid! Echter, toch in een gezindheid, een sfeer die vrij is van haat! Want haten kan dit kind niet, hij stond hierdoor echter stil! Indien hij echter deze verdoemdheid van zich had kunnen afwerpen en de dankbaarheid van God tot de ruimtelijke bezieling had kunnen opvoeren, dan had hij de ware betekenis van die verdoemdheid gevoeld. Nu echter is slechts het woord ,,onbewustzijn'' op zijn plaats.... Als nu het woord ,,verdoemdheid'' over de lippen komt, ook al wilt u het innerlijk eigenlijk niet verstoffelijken, omdat u het zelf niet kunt aanvaarden, dan is uw persoonlijkheid nog altijd onbewust. U bezit nog niet de innerlijke zekerheid, dat u weigert deze verdoemdheid tot anderen te brengen, u bent nog niet zover, dan zegt het LICHT van de ruimte -- als u aanstonds aan uw geestelijk leven begint -- : ,,Ho, wacht eens even!'' U komt er niet door! U botst tegen dat licht, het is een muur, het is als uw prikkeldraad, het is een afscherming die zegt: ,,Tot hier en niet verder! Bent u in harmonie met mijn licht? Ik BEN dankbaarheid. Ik BEN welwillendheid. Ik BEN liefde. Ik BEN rechtvaardigheid! In MIJ is er niets onbewust. Want nu staat ge, ruimtelijk bewust, tot éénheid gekomen, die u regelrecht naar Golgotha voert, die ons regelrecht met de Messias verbindt. Die ons regelrecht tot de geestelijke gestalte voert, tot het fundament die u voor honderd procent hebt beleefd en waarvan u zich de bewustwording eigen maakte! Steen voor steen ziet u die Tempel ontstaan.En die man, die geleerde, die zegt: ,,Ik heb een tempel gebouwd, ik heb alles van mijn leven voor de mensheid willen geven en nu heb ik nog geen licht.'' Nee, u moet eerst vrij komen van het GELOVEN. U moet de dingen kunnen beleven. U moet ze kunnen aanvoelen. U moet ze kunnen zien en eerst dan zegt uw persoonlijkheid tot het andere leven: ,,Geloof het niet langer, aanvaardt het niet langer.

ER IS GEEN VERDOEMENIS!!! Er is alleen LIEFDE, alleen evolutie!'' Blijf niet staren op het woord dat de mens u geeft. U moet ook mij kunnen begrijpen. Ook mij moet u kunnen aanvaarden, u moet mij in ALLES kunnen geloven! Want ik zei het u reeds eerder, IK BEN WET! Ik ben met de Alwetendheid voor deze, uw ruimte, verbonden! MIJN WOORD IS WAARHEID! Waarom aanvaardt u het niet? Waarom gaat u er niet ,,in'' voor honderd procent? Waarom verliest u zich niet? Waarom geeft u zich niet volkomen? Daar ligt dan de professor, daar ligt de godgeleerde. ,,Wat moet ik doen?'' Op Aarde aanvaardde hij de ,,dingetjes'' van de maatschappij. Ruk die medailles maar van u af!! U moet eerst het besef krijgen dat de maatschappij een wereld is om te ontwaken. Alles wat u hebt gedaan is prachtig. U hebt de mensen tot God teruggevoerd, maar, van de wal in de sloot! U hebt ze daarin getrapt. En nu wilt ge dat God u opvangt en uw leven zegent? Wij worden niet gezegend! U kunt alleen maar zegening ZIJN. Want ,,ingezegend'' te zijn, dat betekent, een eenheid te ondergaan met alles wat u in de ruimte waarneemt! En dat gebeurt onmiddellijk! Nu kunnen wij dit kind opvoeden. Dit kind heeft een machtige positie bereikt, de wereld, de mensen spreken over dit genie, dit geestelijk wonder. Maar in het leven achter de kist heeft het voor zover geen betekenis! Want nu komt het: ,,Wat hebt u gedaan? Ja, u gaf een machtige bezieling aan uw mensen. U trok uw mensen op tot God, tot de Ruimte. U bezat het ,,woord'', een welsprekendheid, die het kind van de Aarde kon bezielen, maar, waarom legde u voor hier het ,,HALT'' voor uw eigen voeten, door de God van al het leven te ,,verdoemen''?'' Ziet u, u komt voor de werkelijkheid van uw woord te staan, voor het ,,uitdijende'' van het woord, totdat het woord geestelijk is bezield, geestelijke waarachtigheid krijgt! En nu kunt u met de mensen omgaan, nu liggen ze aan uw voeten, nu zijn ze lief en ze hebben iets voor u over, u krijgt ,,ruimte'', u wordt aanvaard, er is altijd rust, er is altijd geluk, u bent als een klein kind zo gelukkig. NIETS kan er meer zijn wat u stoort, waar u ook leeft. Ook al daalt u in de duisternis af, ook al gaat u naar de ,,demonen''. u BLIJFT en BENT GELUK, ALWETEND, want u weet, u bent met de Waarheid verbonden. Wij hebben hem overtuigd met: ,,Gaat u maar mee'', -- eerst de kist -- daar bent u gestorven. Men heeft u ook nog verbrand. Maar u kunt gelukkig zijn en blij, want de ,,brand'' IN u is het die u aanstonds zal ontwaken! Nu moet u echter eerst die crematie oplossen! Hoe? Alleen door het woord, omdat hij gaat begrijpen, omdat wij hem nu optrekken in de Universele waarachtigheid voor de Ruimte, voor elk ding, voor elke sfeer, voor Vader en Moederschap, lost die brand op en krijgt hij verruiming. Omdat hij bekrompen is en die verdoemdheid nog aanvaardde zit hij ook aan dat verbrandingsproces vast.

Maar wanneer we zover zijn, dan beginnen we aan de geestelijke stelsels, dan voeren we hem tot de Tempel van de Moeder, de Tempel van de Ruimte, want de Ruimte IS Moeder en zegt: ,,Legt u zich hier maar neer, aanstonds kom ik tot u terug! Weken, maanden, voor anderen zelfs jaren, gaan er voorbij voordat zo'n leven zich verroert, voordat dat leven zich ontspant. Voordat de gedachte een handeling ondergaat, denkende, ,,Wie ben ik?'' Ik leef in een ruimte. Ik ben ,,een deel'' achter de kist. Dat lichaam zegt u niets meer, u bent het immers kwijt! Alles wat u echter hebt gedaan op Aarde behoort u toe, want u BENT het! Elke daad is nu een voetstap, is grond, u hebt die bodem verdicht. De mens die zich vergeet, de mens die maar raak leeft heeft geen bodem in onze Wereld. Uzelf moet die bodem verdichten door uw daden! Dan wandelt u op het Astrale Plasma, totdat u in het Goddelijke bent waar u het Goddelijke Plasma zult beleven. Daar is uw Tempel Goddelijk, daar zijn uw gedachten Goddelijk! Uw Liefde is Universeel, onmetelijk en dan vangt u alles, maar dan ook ALLES wat er op u af komt door Liefde, door een goed woord, want nu is er de Wijsheid! U hebt mij deze morgen deze machtige bloemen geschonken. Daar is mijn woord echter een bloem! Ik zei het u reeds vele malen, elk woord is dan een orchidee! Maak van uw woord een orchidee, maak van uw vriendschap een Ruimtelijke Bezieling, door het Licht, de waarheid, de dankbaarheid en de rechtvaardigheid te beleven! Moeilijk? Daar ligt dat kind, denkende. Hoe raakt u zichzelf kwijt? Dat is niet mogelijk, want u bent nog geen verlangen, u dorst niet! Nu komt het kind tot ontwaking en vraagt: ,,O, mijn God, geef me een nieuw leven opdat ik het nogmaals over kan doen!'' Ja, maar dan gaan miljoenen u echter voor! In de Sferen leven er biljoenen, die gaarne uw plaats zouden willen innemen, als stoffelijke mens. Om het weer te mogen ondergaan! Om die wetten - die u nog niet begrijpt - te mogen beleven in het stoffelijke kleed; de stoffelijke weefsels, het hart, de bloedsomloop, de hersenen ja het denken te mogen bezielen, om daarmee het Goddelijke in u allen tot de ontwaking te voeren, in de Kunst, door het woord, door het gevoel, door de maatschappij, door de vriendschap, maar vooral door het machtige éénzijn van het huwelijk! Nu komt er over de lippen van het neerliggende kind: ,,Wat ben ik voor mijn vrouw geweest? Of hoe was "ik voor mijn man?" Dat IS uw man niet... .en dat IS uw vrouw niet! Dat was uw moeder niet en dat was uw vader niet...! Dat is de Scheppende kracht.. ...dat is het baringsproces, dat is het Moeder zijn van de Ruimte. en dat hebt u verwaarloosd.

De mens slaat de mens trapt; de mens zegt: ,,Ga uit mijn leven." Maar u stuurt uw Godheid weg! Hoe dat leven ook is, want wij weten - dat moeten wij aantonen - dat de wetten van oorzaak en gevolg u tot die cel van het leven brengt waar u door uw vorige levens mee te maken hebt. Er gebeurt niets voor niets, toeval is er niet voor de Goddelijke stelsels! Was dit wel zo, dan had Socrates zijn gifbeker niet behoeven te drinken; dan behoefde het christelijke kind van de Aarde zich niet te schamen dat de Messias aan het kruis werd geslagen, door het joodse ras? NEEN! U bent het zelf!  Immers nog steeds wordt er gekruisigd, nog altijd breekt u af! Omdat ge de waarheid niet wilt, professor, doctor, dat is thans voor uw maatschappij zo erg niet; niet meer zo gevaarlijk, maar, betreed nu eens de geestelijke werelden, het gevoelsleven, uw ziel, uw geest, ja uw Universele Persoonlijkheid? Welk licht straalt er uit uw oog? Wat is stilte? Spreekt nu eens, eindelijk eens door de waarheid en door die dankbaarheid! Wees eens dankbaar dat u spreken kunt met een mens, want aanstonds, achter de kist, is het mogelijk dat u in duizenden eeuwen niemand meer ziet! Jaag een mens maar weg, trap een mens maar van u vandaan en ge hebt achter de kist NIEMAND! U leeft dan in een wereld waar niemand is! Ja, nu kunt u wel zeggen: Ik houd van dit, en ik houd van dat. Alleen uw eigen bezit lief te hebben, nee dat is het niet. Dat, in de eerste plaats zult gij moeten opbouwen, wilt gij de Tempel van de Moeder betreden, want dat is het, uw moeder of uw man, dat IS een Tempel! Ja zeker, ook de man, als scheppende kracht kan de Moeder beleven. Daar, voor u, staat de Tempel voor de Moeder en daar, aan de rechterzijde staat de Tempel voor de scheppende kracht, het organisme, want dat IS die man, die vader voor God. Daar is de Moeder en dat geheel, die eenheid wordt overkoepeld door de God van al het Leven. U kunt Zijn straling beleven in de Moeder, want zij en Hij zijn één. dat is een planetenstelsel, dat is een zonnestelsel, dat is universele bewustwording, dat is dankbaarheid, dat is aanvaarding, geluk en levensvreugde, want de rechtvaardigheid, als een bloem vertolkt, betreedt uw levens! En dan lacht zij. U hoort nu muziek en dan kunt u het eerste woord spreken, dat is een gedicht. Ja, dan komt de dankbaarheid IN u! U moet de miljoenen mensen daar maar eens zien, in de duisternis. Mensen die zich hebben gegeven voor Christus, maar naast het lichaam wandelen. ,,Ja'', zegt het Oosterse kind, zegt de Ruimte. ,,U had stof, alles was maar stoffelijk en had alleen maar betekenis voor de maatschappij, maar wanneer sprak uw ziel?'' Zijn niet daardoor die vele boeken ontstaan die de bewustwording schonken? Heeft niet hierdoor een Mozart, een stralende kennis, in klanken vertolkt, aan de mensheid kunnen schenken?

Hebben niet Rembrandt, van Dijck en Titiaan door hun penselen hun kleurenrijk vertolkt, vertolkt niet elk penseel door de kleur een Wetend Bewustzijn? Maak van uw gedachten een kleurenrijk, laat uw woord door uw geest stralen, geef het bezieling, want het is een deel van uw persoonlijkheid. U BENT HET ZELF! Het kleinste ding moet tot ontwaking worden gebracht, of u hebt in dat leven geen betekenis, u bent dan niets, u komt in een eenzaamheid waar zich niemand bevindt, want het ontwaken was er niet, de werkelijkheid was er niet, u deed alles maar zo, zo. Dit is nu de afbraak van uzelf, dat kan niemand u geven. Het blijkt nu dat het ,,genieschap voor de Aarde'' niets te betekenen heeft indien u het Leven niet aanvaardt. Wat is kunst? Wat is een boek? Wat is wijsheid? Alles wat u in uw maatschappij hebt opgebouwd zinkt onder u vandaan, indien uw gevoelens, uw gedachten die universele Liefde niet bezitten. Daarvoor ging de Messias naar Golgotha. Het wordt nu heel eenvoudig. Lig neer, dat kunt u doen onder uw wandeling. U ligt ALTIJD neer! Als u het weten wilt, het gaat heel eenvoudig, het IS allemaal zo eenvoudig, zo kinderlijk naïef. Elke gedachte die u instelt, afstemt op de geestelijke graad, dat is het neerliggen voor de Moeder, het neerliggen op Golgotha. U gaat eerst met de Moeder beginnen. Want, waardoor hebt u het leven gekregen? Dat gaat u zich afvragen, u moet zich dit afvragen!,,Waarom ben ik vader, waarom ben ik moeder?'' ,,Waarom is er een dood, waarom is er krankzinnigheid?'' U leert de disharmonie kennen en -- later -- begrijpen. Maar u maakt zich de bewuste Harmonie eigen. Door het leven, door het leven in de maatschappij! En door elke gedachte -- dat hop ik u te mogen geven -- legt u zichzelf daar neer, u gaat neerliggen om te mediteren, om uw levens te openen en u wandelt tegelijk in de maatschappij. U krijgt uw kus, u krijgt de Liefde! Ga tot de moeder, als man en zeg: ,,Mijn kind als je maar weet dat ik alles wil aanvaarden. Breng mij tot ontwaking.''  U hoeft niet sentimenteel te zijn, u kunt opgewekt zijn, blijheid moet er in u zijn. Maar, bewust denken en voelen! Met hoeveel mensen komt u in aanraking, dagelijks, wekelijks, in een jaar? Wat hebt u met een dag gedaan? Waarlijk, de mystieken zeiden: ,,Ik ga eerst mediteren''. Er zijn sekten ontstaan die begonnen in de morgen eerst te bidden, zij zonderen zich af. Maar, dat is helemaal niet nodig, het is heel eenvoudig. Wanneer u ontwaakt en u kijkt door de ruiten en zegt: ,,Ik leef weer aan het leven komt geen einde, ik ga me aanstonds weer gereed maken voor de maatschappij, ik ben opgewekt.'' Dan moet u eens kijken wat er gebeurt wanneer de ander ook nog zo begint, wanneer de man begint, de moeder begint, dan kunt u uw kinderen iets schenken! Dan komen de opvoedende stelsels tot uw leven. En wanneer die opvoeding waarlijk wordt beleefd en u al dankbaar bent dat het andere wezen naast en om u is en u verzorgt, o, mijn hemel, hoe diep wordt alles dan niet? Ook al hebt u niets in de maatschappij en kunt u nooit eens een aardigheidje beleven, wat zegt het? U bezit de RUIMTE, ,,aanstonds'' hebt ge de Grote Vleugelen, u bouwt daaraan, door uw gedachte, door uw daad, u vergrijpt zich niet aan geestelijke dingen! U hebt lief! Als u de narigheid, de ellende, de afbraak en de verschrikkingen van een lagere wereld voor u ziet, dan smeekt u niet: ,,Geef mij een taak''. Dan wordt uw hartstocht en geweld. Dan zal André u duidelijk maken bij andere zittingen en éénzijn, waarvoor wij hem bezielen, want elk woord komt tot ons. Dan wordt u bezieling, dan wordt u dankbaarheid, dan wordt u welwillend en in de eerste plaats rechtvaardig! Dan gaat u analyseren, dan gaat u een gedachte worden, dan wordt u levend bezield en elk uur is nu een genade. Want altijd ligt u neergeknield aan de voeten van de Meesters, voor de Liefde,want de Tempel van de Moeder IS de UNIVERSELE LIEFDE.
Meester Zelanus.



counter free
Google Analytics Alternative