OVERWINNING! 
De diepte van een mens! Leven na leven beleven we. Wet na wet volgen elkaar op, wisselen elkaar af, vullen elkaar aan. Evolueren zullen we, die stuwing is in ons gelegd. En we beleven, en zijn vader en moederschap en wedergeboorte. Kijk naar de mens. Zie dat gelaat, kijk in die ogen. Zie hoe het leven zich bepaalt. De rimpeltjes volgen elkaar op, de jaren vliegen voorbij. De gedachten bepalen de handelingen. De lusten de daden. Gevoelens komen tot uiting. Verdriet, liefde, alles wordt beleefd. En dan: Dood. Over is het. 0 mensen, laten wij beseffen  dat we diep zijn. Zo diep als het universum; wij zijn zo ver weg van onszelf als de verste ster verwijderd is van ons stoffelijk lichaam. Elke gedachte is een monument, die eens weer op onze weg komt en die deze weg tooit als een bloem of die deze weg verspert als een levensgroot obstakel. En die zullen wij dan moeten afbreken en vergruizelen en ombouwen tot iets moois. Elke handeling bepaalt hoe de weg loopt; naar beneden of omhoog. Dus als onze weg daalt dan moeten wij terug, want wij hebben ons pad verkeerd gebaand. Een goede handeling voert ons pad omhoog,  het licht tegemoet. Elk mens, die wij ontmoeten, is een ziel verbonden aan onze ziel, mensen die hun handelen met elkaar verbonden hebben. Ten goede of ten kwade. Er is geen toeval, alles is door onszelf gevormd. En leed, pijn, verdriet, laten zij onze leermeesters zijn. Zij moeten ons leren onszelf te overwinnen; de waarden te verleggen naar het werkelijke leven en naar de schittering die het omgeeft. In werkelijkheid bestaan terugvallen en passen op de plaats niet; er is alleen werking, altijd beleven.

Laten wij beseffen, dat wij geen stap vooruit kunnen maken, geestelijk gezien, als de vorige niet tot in de diepste diepte fundamenten bezit en daarin de oneindigheid beleefd is. Strijd hoort bij ontwikkelen, want wij moeten datgene verliezen, wat ons het meest kostbaar is! Onszelf !In het boek Maskers en Mensen zegt Frederik: 'Zo sta je voor je zuster en broeder, voor je vader en moeder, je kind, die maskers dragen en maken en breken, wat ze zelf denken te moeten doen en waar ze zo'n grote hoop op vestigen. Dat toch vroeg of laat in elkaar stort, omdat de dood zegt: 'Zie je, ik ben geen dood meer, integendeel, mijn leven is veel en veel zekerder! Als je mijn wetten leert kennen, kleine man, nietige ziel, loop je heel hard van je zelf weg, je schrikt je een stuip, zo werkt mijn leven op je in! En of je al dikkere glazen koopt, een zonnebril opzet, omdat je denkt, dat ik je niet steken kan, ik ga daar wel doorheen, lieve vriend en ruk je masker af. Dank je, zul je zeggen - Je hoofd zal je moeten buigen, of je wilt of niet, buigen zál je. En René zegt: 'Waar blijft het!? Waar is het paradijs te vinden? Tweeduizend jaar ontwikkeling, gebeden en geschriften hebben de volken niet verenigd, integendeel, het is alsof een vervloeking het leven uiteen rukt en satan onoverwinnelijk is! Moet de mens aanvaarden, dat God onrechtvaardig is? Stroomt al dat menselijke bloed voor niets? Christus bezoedelt men elk uur, men kruisigt Hem elke seconde. Is God doof voor het gesmeek, helpen gebeden niet? Wij zullen offeren voor het goede in de mens, niet langer meer voor afbraak en bezoedeling. Ik ben een kind van God, ik weiger te doden, ik heb het leven lief. 0, mijn God, geef mij antwoord, hoe moeten wij handelen? Dit leven voert de menselijke ziel naar de wetten voor leven en dood, maar plaatst het leven voor Golgotha en zegt: 'Alléén door liefde krijgt ge rust en vrede! Smoor satan. Verban de duivel, ban uit u die kracht die steelt, moordt, brandsticht, martelt, vernietig dat dierlijke instinkt en gij hebt rust, welvaart!' H. B.  


counter free
Google Analytics Alternative