*Na de OERKNAL leefden wij op in de Maan en op Mars en alle tussenplaneten allen in HARMONIE MET GOD. In het prille begin na de oerknal konden we nog niet op de Maan leven, want die bestond nog niet, moest eerst nog door ons geschapen worden. Pas toen de eerstgeborenen uit de oerknal (waartoe Jezus behoorde) hun kringloop aldaar was voltooid, en zij er lichamelijk uitzagen als een soort visachtigen, kon men spreken van op de Maan.
We leefden er onze levens naast/met onze Tweelingziel en kregen samen twee nakomelingen, een JONGEN en een MEISJE. Een jongen die leek op de vader, een meisje dat leek op de moeder, ook leefden deze "Ziele-gezinnetjes" volledig in harmonie met elkaar en dus met God.
( NB. Géén één-eiïge tweeling, aangezien een één-eiïge tweeling altijd hetzelfde geslacht heeft!)

Laten we aannemen dat dit biologisch gezien zo is. Of dat jongetje qua lichaam op die vader lijkt, is me ook niet duidelijk en is ook niet zo belangrijk. Verder in het boek van Jaak komt de oerknal nog ter sprake en zullen we hier uitvoeriger op in gaan. 
Het meest logisch lijkt hier een Twee-eiïge tweeling, in ieder een eigen vruchtzakje binnen de baarmoeder, een jongen én een meisje, tegelijkertijd aangetrokken bij de bevruchting. Eerst kwam dan de jongen ter wereld, kort daarna het meisje.

Waarom eerst het jongetje?
I: Dit lijkt me in de eerste fasen van onze evolutie het meest logisch, aangezien oorspronkelijk het manlijke dominant (scheppend) is. Ook omdat wij in onze hele stoffelijke evolutie PER STOFFELIJKE GRAAD eerst de levens doorlopen als Man, daarna, na een tussen leven, de levens als Vrouw volgen. (waarin we verhogen in gevoelsgraad).
In het begin na de oerknal waren we nog niet eens een cel, maar protoplasma, waar omheen zich later een vliesje vormde en daardoor cel werd. Het was nog maar alleen een natuurlijke werking, bewustzijn was nog heel ver weg, laat staan intuïtie, dat moest allemaal nog worden opgebouwd en daar waren miljoenen tijdperken voor nodig. In de natuur gaat alles langzaam en op zijn eigen tijd. 
In onze levens NU wordt  de eerst aangetrokken ziel van de twee als eerste geboren. Of "gewoon” degene die het dichtstbij het geboortekanaal ligt. Onze seconde van geboren worden staat vast, evenals onze seconde van sterven, tenzij men er zelf een eind aan maakt.
Maar als eerstgeborene, na een zwangerschap van 9 mnd. een jongen en daarna, na wéér een zwangerschap dus, een meisje is ook een mogelijkheid.
We denken dat deze op dezelfde tijd werden geboren. Net zoals nu een tweeling. 


I: Dat denk ik ook. Toen alles nog in harmonie was, werden zij direkt na elkaar geboren. (niet op dezelfde tijd, dit kan biologisch niet)) OK is zo.
Als we  kijken naar de eerste cellen, waaruit bij samensmelting één nieuwe werd geboren, lijkt het voor de hand liggend dat er steeds slechts één kind per zwangerschap werd aangetrokken.
Maar… toen waren wij nog slechts ÉÉNCELLIGEN, ons stoflichaam had nog haar primitiefste vorm.
Aan het begin van onze evolutie, daar op de Maan.
Voor zover wij begrijpen uit de boeken, waren het steeds 2 zielen die tegelijk werden aangetrokken. 

Even een klein lesje Biologie:
Als we kijken naar het menselijk lichaam, zoals naar de zoogdieren, kunnen wij nog steeds de oorsprong van de Evolutie terugzien.
De vrouw heeft twee borsten, het moederlichaam kan dus twee kinderen tegelijkertijd zogen. Dat wil niet zeggen dat er dan dus perse sprake was van een tweeling.
Als het tweede kindje later ter wereld kwam, zoogde de moeder het oudste kind ook nog. Geheel volgens de natuur.
Poedermelk bestond immers nog niet...Volgens de boeken van JR was het in het begin van de schepping altijd een tweeling die werd geboren., een jongen en een meisje, de reïncarnatie van de ouders die deze kinderen aantrokken.
Op Aarde, de 3e Kosmische graad, kregen wij de kans ons STOFLICHAAM te vervolmaken in 7 stoffelijke graden en tevens ons GEVOELSLEVEN PARALLEL DAARAAN te ontwikkelen, te VERVOLMAKEN tot op GEESTELIJK niveau.( het blauwe bolletje). 
Echter wij verloren onszelf. We schiepen DISHARMONIE MET GOD door onze Tweelingziel te verlaten en met anderen, binnen de eigen stoffelijke graad óf nog verder van God vandaan, uit andere graden, te vrijen en kregen daarmee kinderen: -hierdoor vreeën wij met een ANDERE MENS dan onze Tweelingziel, waarmee  we eigenlijk al onze Aardse levens zouden moeten doorlopen.

Wij verloren niet onze tweelingziel door het vreemd gaan, nee wel door het feit dat doordat we reeds op Mars elkaar vermoorden, de tweelingzielen niet meer tegelijkertijd stierven (over gingen) en zodoende ook niet meer tegelijkertijd weer reïncarneerden. Het werd een grote disharmonie hierdoor, ouders trokken meerdere zielen aan, door karma wat ze goed te maken hadden aan deze en gene. De harmonie van het geboren worden van 2 kinderen (tweelingzielen telkens) was fini. 
I:Het klopt, hoor Adriana. Dat stukje had ik bewust weggelaten, omdat het zo vanzelfsprekend is. Beter kan dat er toch bij, omdat het ook aanduidt waarom wij met anderen verder gingen dan onze Tweelingziel.
(NB: ik heb het hierboven over wat er gebeurde op de 3e Kosmische graad, op Aarde dus) -onze gevoelslevens verschilden van onze partner(s), dus ontstonden relatieproblemen, maar ook onze stoffelijke graad was niet meer gelijk aan die van onze partner hierdoor werden NIET meer een jongen en daarna een meisje geboren én -NIET met een voor die stoffelijke graad harmonisch stoflichaam én - NIET met de gevoelsafstemming in harmonie met het lichaam hierdoor trokken wij andere zielen aan dan bedoeld - begingen wij fouten jegens de ander, slechts doordat wij elkaar als Tweelingzielen verlieten...en weer jegens anderen, die ook niet meer qua stoflichaam en gevoelsafstemming in harmonie waren enz, met alle gevolgen van dien. Ook onze tussenlevens raakten hierdoor verstoord.... 

In het begin van de mensheid (oermens) hier op Aarde, was er sprake van ik meen 5 verschillende menselijke rassen. Dat is al lang verleden tijd, de diverse rassen hebben zich met elkaar gemengd, zuivere rassen (stammen) zijn er dus niet meer.
Waar we, ALS we onze Tweelingziel trouw waren gebleven, genoeg hadden gehad aan 7 stoffelijke graden, waarin we steeds 7x man en 7x vrouw, met bijbehorende harmonische tussenlevens hadden gehad, en dan SAMEN met onze Tweelingziel waren gegroeid qua GEVOELSGRAAD tot aan de GEESTELIJKE afstemming aan het einde van de Zevende STOFFELIJKE graad, schiepen we onze gehele Evolutie in de war.
Waren wij onze Tweelingziel trouw gebleven bestonden ziektes niet, kregen wij nog steeds eerst de jongen, dan het meisje ? dat precies bij ons paste, bestonden geen relatieproblemen maar waren wij in evenwicht, groeiden wij tezamen met onze Tweelingziel harmonisch naar lichaam en naar gevoel......en waren wij mogelijk eerder terug in het AL. 
Door de karma’s die we schiepen werden we vanzelf verwijderd van onze tweelingziel, omdat we moesten goed maken aan partners uit vorige levens.
*Bij een HARMONISCHE evolutie zouden 7x7 levens dus volstaan hebben, plus de tussenlevens uiteraard...en groeien wij tot een geestelijke gevoelsafstemming in een volmaakt stoffelijk lichaam. ( eind 7e stoffelijke graad) 
* We doorlopen allen EERST de 7 stoffelijke graden. Na deze stoffelijke kringloop starten wij onze Karmalevens, gaan terug naar dáár en hen waar wij goed moeten maken. We starten daarmee met onze gevoelsafstemming die wij bereikten aan het eind 7e stoffelijke graad, als ons innerlijk bezit. 


Soms moeten we goedmaken aan iemand die qua stoffelijke graad nog maar in de 5e. zit, zoals aan de Eskimo stam b.v. Dan kan het zijn, dat je na een x aantal levens in de 7e. graad terug wordt geboren in zo’n stam. Of goedmaken aan een mens van het zwarte geslacht. Hoeveel negers zijn er al niet intelligenter en gevoeliger dan sommige blanken? Denk maar aan Nelson Mandela, dat was geen man die in vorige levens alleen maar de rimboe had meegemaakt.
I: Dat zeker niet. Hij nu kan een duidelijk voorbeeld zijn. Goed dat je hem noemt. Maar hij was ook beslist geen heilige. In zijn opdracht zijn ook velen vermoord. Helaas…. Hij zal inderdaad hierdoor nog karma’s hebben geschapen en goed moeten maken, evenals Mozes destijds. Hierdoor is zijn laatste geleefde leven hier op aarde nog niet het laatste. 
Denk aan Dectar en Venry uit het boek TUSSEN LEVEN EN DOOD zij kregen later nog veel levens die qua gevoel en uiterlijk veel lager waren dan toen ze priester waren in Egypte. Oorzaak natuurlijk de diverse karma levens die ze nog moesten goed maken aan deze en gene.
Dat klopt. Ook zij hadden nog goed te maken.

*In onze volgende stoffelijke graad, en later ook in onze Karma en goedmaaklevens, blijven wij ALTIJD de GEVOELSAFTEMMING behouden waarmee wij ons vorig leven afsloten. Zij is ons INNERLIJK BEZIT.
Dat innerlijke bezit gaat niet verloren, maar wordt tijdelijk opgeslagen in het onderbewustzijn om in bepaalde levens weer "benut” te kunnen worden. Zoals bij JR, in zijn laatste leven toen hij inzetbaar was voor de geestelijke wereld als medium. Het gevoelsleven van toen hij Dectar (priester) was in de tempel van Isis, Egypte, kwam in zijn laatste geleefde leven hier op Aarde als Jeus van moeder Crisje naar boven, zoals ook het leven als André in Frankrijk. Wij allen maken dat mee, dat een of meestal meerdere levens in dit leven bij ons een rol spelen. Denk dan vooral aan bepaalde gaven die je hebt, zoals zingen, muziek maken, beeldhouwen, schilderen of andere creatieve of wetenschappelijke vaardigheden waarin je buitengewoon goed bent. 
Zijn wij bezig met onze Karma- of goedmaaklevens en moeten wij hiervoor terug naar een eerdere stoffelijke graad, dan kan het aanvoelen als in het verkeerde lichaam zitten, op de verkeerde plaats....afzien dus. We weten niet of dit zo is. Men zal eerder last ervaren met medemensen waaraan men goed te maken heeft.

I: Dit ervaren verloopt allemaal op gevoelsniveau. Dat is waar, maar eerst zullen wij dit ervaren als het Karma moeten goedmaken, diegenen een nieuw leven moeten schenken én goed moeten maken aan die wij het eens ontnamen.
Stel dat je dat als man deed in een eerder leven, kom je nu "opeens” terug in een Moederlichaam. Dit kan voelen als "in het verkeerde geslacht”. Die overgang verloopt nu niet geleidelijk, zoals oorspronkelijk het plan was. Het zal ws. ook een moeizame(re) ouder-kind relatie zijn áls er kinderen komen. 
Ik denk dat de plotselinge overgang qua GESLACHT (doordat we goed te maken hebben, dus van man-vrouw en van vrouw-man) ook wel eens heel goed ten grondslag kan liggen aan de verwarrende gevoelservaring van de Transgender. (Niet te verwarren met het Homoschap) En/of, je reïncarneert (daarnaast) in een LAGERE STOFFELIJKE GRAAD. Dit kan aanvoelen als "in het verkeerde lichaam/ stofjasje/ ras”.
Je zult ongetwijfeld ook anderen tegenkomen aan wie je goed te maken hebt. We ervaren het zelf ook regelmatig. Goed om ons daarvan bewust te zijn en goed te blijven doen.

Ook ik vraag me af,hoe het voelt als je als homo/lesbisch wordt geboren, vanwege oorzaak en gevolg, karma, wat men goed te maken heeft aan deze en gene. Als je na 7 levens vrouw, geboren wordt in een mannelijk lichaam met je nog vrouwelijke gevoelens is dat een natuurlijke veranderende situatie, evenals na 7 levens man in een vrouwelijk lichaam met nog mannelijke gevoelens. Als dit zich voordoet na slechts pakweg 3 of 4 levens man of vrouw zal dat tegenovergestelde gevoel aan je lichaam, minder heftig zijn, lijkt mij, vandaar die nuanceringen in gevoelens bij homo en lesbisch? 
Herinneringen uit ons vorig leven blijven echter onbewust, om ons zenuwstelsel niet te overbelasten.
Klopt, echter niet bij iedereen in die mate. JR zal zich naar mate zijn leven vorderde wel gevoelens doorgekregen hebben uit zijn vorige levens, zoals het leven als André in Frankrijk, Als Dectar in Egypte, etc… Hij kon dat geestelijk af omdat hij bijgestaan werd door Alcar en Zelanus. Er staat ook ergens in de boeken van JR dat het onmogelijk is dat alle gevoelens van vorige levens in één van onze levens bovenkomen. Dat is psychisch niet te verwerken en haalden we hierdoor niet eens de kleuterleeftijd. 

I: Dat klopt. Zij komen boven drijven indien het wordt getriggerd door iets in het nu. Echter zal niemand van ons dit ervaren in die mate zoals Jozef Rulof….maar flarden zullen zeker boven komen en ons herinneren aan wat was. Mooi!
Raakt het HUIDIG leven ons GEVOELSLEVEN ( dat ons bezit is) dan "herinneren" wij ons dat eerdere leven weer en doorleven wij dit op zielsniveau, waardoor GROEI of VERANDERING plaatsvindt.
( Dit lazen we duidelijk in Tussen leven en dood)
Het vrouwenlichaam heeft naast twee borsten, tevens twee eierstokken. Iedere eicel is een exacte copie van de moeder.
Iedere zaadcel een exacte copie van de vader. Ieder kind dat hieruit , uit deze versmelting v/d zaad-en eicel v/d Tweelingzielen wordt geboren is ook weer geheel in harmonie met GOD.
Dan zijn we dus helemaal rond wat die vraag betreft, denk ik, als ik het goed heb tenminste. 

Na de oerknal, ontwikkelden wij ons tenslotte tot eencelligen, maar wel met een plus en een min, met een mannelijke en een vrouwelijke helft, fifty fifty dus, 50% man - 50% vrouw, dus in harmonie.
EVOLUTIONAIR* gezien, dus hoe het GEHEEL IN HARMONIE* met de schepping EIGENLIJK* was bedoeld, ZOUDEN WIJ MENSEN DUS,/kregen wij als vrouw ÉÉNMALIG, ook weer geheel in harmonie met hoe de maan en Aarde t.o. van elkaar stonden en elkaar beïnvloedden, een tweezijdse eisprong, d.w.z: beide eierstokken lieten direkt volgend op elkaar, een eicel los. Ws. vond dit DAN dus slechts ÉÉNMALIG plaats, precies op het juiste moment in ruimte en tijd.
Bij de conceptie werden beide bevrucht en bezield. Uit liefde trok men dan aan. Het ene zou een JONGEN worden, het andere een MEISJE: een Twee-eiïge Tweeling.

Ieder in een eigen vruchtzakje ( eicelmembraan) groeiden zij dan in de baarmoeder. Na 9 maanden draagtijd kwamen zij dan, ook weer beinvloed door de stand van Moeder Maan, kort na elkaar , ter wereld: eerst de JONGEN, en dan het MEISJE. Met dit laatste zijn wij het nog niet eens, is ook niet zo belangrijk lijkt mij wie eerst wordt geboren., temeer daar er volgens ons, maar hooguit enkele uren verschil in zullen zitten. Precies.
NU (dus nu we NIET meer volledig in harmonie met de schepping zijn, zal het kind eerst worden geboren die het dichtst bij het geboortekanaal ligt. (ws. is dat toch de (net iets eerder) eerst aangetrokken ziel, overigens ook weer door werking) De seconde waarop je zult worden geboren staat vast, evenals de seconde waarop je zult sterven, tenzij men er zelf een einde aan brengt.
Beide (Tweelingziel-)ouders konden zo groeien in hun Vader- en Moederschap en tevens hun gevoelsafstemming omhoog stuwen. 
Het Moederlichaam was in staat beide tegelijkertijd te dragen en te zogen.
De Evolutie kon zo, in Harmonie met God , doorgaan tot het VOLMAAKTE STOFLICHAAM en daarmee parallel de GROEI van het GEVOELSLEVEN.

!!!ALS wij onszelf NIET VERGETEN hadden, verloren waren op AARDE, dan hadden wij dus in slechts 7maal 7levens als man & 7 maal 7 als vrouw, met een tussenleven bij verandering van vaderschap in moederschap en andersom( het ook weer harmonieuze homoschap) Of het homoschap als harmonieus moet worden gezien, daarover hebben we onze twijfels.
Toen wij onzelf nog niet waren vergeten, beleefden wij óók onze tussenlevens als homo HARMONISCH.
Reden daarvoor: iemand die in dit leven homo/lesbisch is, zal na zijn overgang van dit leven altijd naar het onbewuste gaan, om van daaruit weer te worden geboren, tot hij /zij weer in harmonie is met het mannelijke of vrouwelijke gevoelsleven in combi met een bijpassend mannelijk of vrouwelijk lichaam .het volmaakte STOFLICHAAM met het daarbij behorende GEVOELSLEVEN, de GEESTELIJKE GEVOELSGRAAD bereikt aan het einde van onze evolutie op AARDE.
Ik denk dat wij onzelf en daarmee dus HET PAD verloren door onze VRIJE WIL die ons in staat stelde hiervan af te wijken. Van GODS WIL af te wijken dus eigenlijk en daarmee DISHARMONIE veroorzaakten met alle gevolgen van dien.
Inderdaad door onze vrije wil, hebben we keuzes gemaakt met desastreuze gevolgen. Hoewel we wel al eens eerder de conclusie trokken, dat die vrije wil van ons soms zijn beperkingen kent. 

Die VRIJE WIL is een extra "mogelijkheid tot keuze” die wij kregen om af te wijken van ons zuivere pad. Van het licht af. WIL (hier anders bedoeld dan zoals vaak negatief gebruikt in streng gelovige gemeenten!) is ONS LEIDENDE PAD en het enige juiste en naarmate wij bewuster worden, volgen wij dit meer en meer. Naar het licht toe.
Helaas ging het dus anders dan bedoeld én heeft ons lichaam zich ook daaraan ( noodzakelijk) aangepast....het EVOLUEERDE dus noodzakelijk met ons mee, paste zich aan aan de nieuwe omstandigheden ( bijv. iedere maand opnieuw een eisprong, de menstruatie als geen bevruchting plaats vond, om de baarmoeder te ontdoen van de onbevruchte eicel en het gereedgemaakte baarmoederslijmvlies, klaar-/schoongemaakt voor een nieuwe kans op BEVRUCHTING en daarmee BEZIELING. 
De uiterlijke kenmerken zijn vrijwel gelijk gebleven, ook welke zich binnen in ons lichaam bevinden.
Best mogelijk dat het biologisch ook anders was in de tijd dat we nog in harmonie waren om kinderen te scheppen.

I: Ons lichaam heeft zich zonder twijfel aangepast. Kijk alleen al naar ons lichaam dat verandert tijdens onze stoffelijke evolutie, in de stoffelijke graden. In de oertijd waren wij bijv.behaarder, ons gebit evolueerde, enz.
We zien daarnaast nog altijd hoe Moeder Maan ons vrouwenlichaam, maar zeker ook het manlijke beínvloedt. Klopt.
De massa is zich hiervan nog niet bewust, maar wie reeds een hoge mate van gevoeligheid bezit en daarmee een groot (LICHAAMS-)BEWUSTZIJN ( meestal de vrouw), kan bijv. haar eisprong aanvoelen, voelt aan wanneer het juiste moment voor conceptie is, kan de invloed van de maan aanvoelen, enz. enz. 
Nog altijd dragen wij een kind gelijk moeder Maan ons eens droeg....maar dan in het klein eigenlijk....
Ons vruchtwater is in wezen als de wateren waarin wij ontsproten op de Maan... De wateren op de Maan werden ook door onszelf geschapen, iedere keer als de cel overging, scheidde ze vocht af wat achter bleef in de Maan-massa. Tenslotte konden we er als visachtigen in zwemmen, totdat onze kringloop was volbracht aldaar en we het land opkropen, ook dàt hadden we zelf geschapen.
Daarvan zijn wij ons, de meesten althans, niet bewust, toch verlopen de processen nog altijd parallel....
Hartelijke groet, Ingeborg Visser.


counter free

Google Analytics Alternative